- ulicznica
- ż II, DCMs. \ulicznicacy; lm D. \ulicznicanicprzestarz. «kobieta złego prowadzenia, prostytutka»
Słownik języka polskiego . 2013.
ulicznica
Look at other dictionaries:
ulicznica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta lekkich obyczajów; prostytutka {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lekki — lekcy, lżejszy 1. «mało ważący, nieciężki» Lekka paczka, torba, walizka. Lekki jak pajęczyna, jak piórko, jak puch. Lżejszy od powietrza. ∆ Przemysł lekki «przemysł wytwarzający artykuły masowego użytku» ∆ bud. Beton lekki «beton o strukturze… … Słownik języka polskiego
uliczny — ulicznyczni 1. «dotyczący ulicy; spotykany, odbywający się na ulicy» Ruch uliczny. Hałas, turkot, łoskot uliczny. Handel uliczny. Zbiórka uliczna. Orkiestra uliczna. ∆ przestarz. Dziewczyna uliczna «ulicznica, prostytutka» 2. «pospolity,… … Słownik języka polskiego
kobieta lekkich obyczajów — {{/stl 13}}{{stl 7}} oględne, eufemistyczne określenie kobiety prowadzącej tryb życia napiętnowany przez obowiązującą moralność, utrzymującej kontakty seksualne z wieloma mężczyznami, miewającej częste romanse; dziwka, ulicznica, prostytutka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
