- umiejętnie
- \umiejętnieejprzysłów. od umiejętny
Robić umiejętnie opatrunek.
Słownik języka polskiego . 2013.
umiejętnie
Look at other dictionaries:
umiejętnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., umiejętnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób bezbłędny; dobrze, płynnie, sprawnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umiejętnie wykonywać jakąś pracę. Umiejętnie prowadzić dyskusję. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lepszy — Coś z czymś idzie, walczy o lepsze «coś występuje w tym samym czasie co coś innego i konkuruje z tym»: Był z rasy tych, u których myśl idzie o lepsze z czynem i którzy nie zadowalają się przeciętnością codziennych zwycięstw i uśmiechami fortuny.… … Słownik frazeologiczny
wilk — 1. Bajka o żelaznym wilku «opowiadanie o czymś, co wydaje się nieprawdopodobne, nierealne, w co trudno uwierzyć»: Bezrobocie w peerelu oficjalnie nie istniało, więc i zasiłki dla bezrobotnych wydawały się bajką o żelaznym wilku. Metr 06/04/2001.… … Słownik frazeologiczny
arcydzieło — n III, Ms. arcydziełoele; lm D. arcydziełoeł «dzieło wyróżniające się doskonałością, wybitne, znakomite» Arcydzieło literatury, malarstwa, rzeźby. Arcydzieło kunsztu kulinarnego. przen. «wybitne osiągnięcie w czymś; rzecz umiejętnie, kunsztownie… … Słownik języka polskiego
artystycznie — «pod względem artystycznym, w sposób artystyczny, odpowiadający wymaganiom sztuki, piękna, harmonii; doskonale, mistrzowsko, umiejętnie» Doskonalić się artystycznie. Coś jest artystycznie słabe. Coś jest artystycznie zdobione … Słownik języka polskiego
cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… … Słownik języka polskiego
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
dzielnie — dzielnieej 1. «odważnie, bohatersko, walecznie, bitnie» Dzielnie spisywał się na polu bitwy. Dzielnie walczyć, bronić się, odpierać atak. 2. «zaradnie, energicznie, sprawnie, umiejętnie, dobrze» Dzielnie dawała sobie radę z prowadzeniem domu.… … Słownik języka polskiego
dzielny — dzielnyni, dzielnyniejszy 1. «odznaczający się odwagą, odważny, mężny, waleczny» Dzielny żołnierz, wódz, naród. 2. «wykazujący odporność wobec przeciwności; zaradny, mocny, wytrzymały» To bardzo dzielna dziewczyna, utrzymuje całą rodzinę. Był… … Słownik języka polskiego
gimnastyka — ż III, CMs. gimnastykayce, blm «ćwiczenia ruchowe wykonywane w celu uzyskania ogólnej sprawności fizycznej, wpływające na wszechstronne rozwinięcie wszystkich mięśni» Gimnastyka akrobatyczna, artystyczna. Gimnastyka na przyrządach. Uprawiać… … Słownik języka polskiego
