Dzielnie spisywał się na polu bitwy.
Dzielnie walczyć, bronić się, odpierać atak.
Dzielnie dawała sobie radę z prowadzeniem domu.
Dzielnie władał bronią.
Dzielnie trzymał się na koniu.
Słownik języka polskiego . 2013.
dzielnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., dzielnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie ulegając tchórzostwu, nie bojąc się; odważnie, walecznie, bohatersko, bitnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzielnie bić się, atakować, bronić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
wystawić — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
wystawiać — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
bohaterski — bohaterskiscy «właściwy bohaterowi; bardzo waleczny, dzielny, mężny, ofiarny» Bohaterscy żołnierze. Bohaterski czyn. Zginąć bohaterską śmiercią. ∆ Bohaterski tenor «bardzo silny głos tenorowy; śpiewak o takim głosie» ∆ lit. Wiersz bohaterski… … Słownik języka polskiego
bohatersko — «jak bohater; dzielnie, odważnie, po bohatersku» Zginąć bohatersko. Zachować się bohatersko. Bohatersko wytrzymać ból … Słownik języka polskiego
chłop — m IV, DB. a, C. u, Ms. chłoppie; lm DB. ów 1. lm M. ci i «drobny rolnik, najczęściej prowadzący samodzielną gospodarkę» Chłop małorolny. Chłopi pańszczyźniani. Chłop spółdzielca. Uwłaszczenie chłopów. Rządy robotników i chłopów. Ch … Słownik języka polskiego
odgryźć — dk XI, odgryźćgryzę, odgryźćgryziesz, odgryźćgryź, odgryźćgryzł, odgryźćgryzła, odgryźćgryźli, odgryźćgryziony, odgryźćgryzłszy odgryzać ndk I, odgryźćam, odgryźćasz, odgryźćają, odgryźćaj, odgryźćał, odgryźćany «odciąć coś zębami; gryząc… … Słownik języka polskiego
odważnie — odważnieej «z odwagą, śmiało, mężnie, dzielnie» Wypowiadać odważnie swoje zdanie. Odważnie nacierać na nieprzyjaciela … Słownik języka polskiego
począć — dk Xc, pocznę, poczniesz, pocznij, począł, poczęła, poczęli, poczęty poczynać ndk I, począćam, począćasz, począćają, począćaj, począćał, począćany 1. książk. «zacząć, rozpocząć» Począł padać deszcz. Począł zbierać się do wyjścia. Ogień, wiatr… … Słownik języka polskiego
