utorować

utorować
dk IV, \utorowaćruję, \utorowaćrujesz, \utorowaćruj, \utorowaćował, \utorowaćowany
«uczynić drogę możliwą do przejścia; przetrzeć szlak, uczynić go gładkim, zrobić sobie przejście w tłoku»

Utorować drogę przez zarośla.

Utorować sobie drogę wśród tłumu.

Utorować przejazd samochodom.

przen. «ułatwić komuś osiągnięcie czegoś; ułatwić czemuś spopularyzowanie się, dotarcie do różnych środowisk»

Utorować drogę postępowi, kulturze.

Utorować komuś drogę do nauki, do kultury.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • utorować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}torować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • torować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, torowaćruję, torowaćruje, torowaćany {{/stl 8}}– utorować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzyć miejsce do przejścia, przejechania; robić przejście,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przebić — dk Xa, przebićbiję, przebićbijesz, przebićbij, przebićbił, przebićbity przebijać ndk I, przebićam, przebićasz, przebićają, przebićaj, przebićał, przebićany 1. «przekłuć coś czymś ostrym, spiczastym; przedziurawić» Przebić sobie nogę, rękę… …   Słownik języka polskiego

  • droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

  • przedeptać — dk IX, przedeptaćpczę a. przedeptaćpcę, przedeptaćpczesz, przedeptaćdepcz, przedeptaćał, przedeptaćany 1. rzad. «chodząc, depcząc często utorować drogę» Przedeptane ścieżki, alejki. 2. rzad. «chodząc często po jakimś terenie, poznać go dokładnie …   Słownik języka polskiego

  • przepchać — dk I, przepchaćam, przepchaćasz, przepchaćają, przepchaćaj, przepchaćał, przepchaćany przepchnąć dk Va, przepchaćnę, przepchaćniesz, przepchaćnij, przepchaćnął, przepchaćnęła, przepchaćnęli, przepchaćnięty, przepchaćnąwszy przepychać ndk I,… …   Słownik języka polskiego

  • przerąbać — dk IX, przerąbaćbię, przerąbaćbiesz, przerąbaćrąb, przerąbaćał, przerąbaćany przerąbywać ndk VIIIa, przerąbaćbuję, przerąbaćbujesz, przerąbaćbuj, przerąbaćywał, przerąbaćywany 1. «rąbiąc przeciąć na dwie części, na pół; rozciąć, rozrąbać»… …   Słownik języka polskiego

  • przetrzeć — dk XI, przetrzećtrę, przetrzećtrzesz, przetrzećtrzyj, przetrzećtarł, przetrzećtarty przecierać ndk I, przetrzećam, przetrzećasz, przetrzećają, przetrzećaj, przetrzećał, przetrzećany 1. «przesunąć czymś miękkim, gładkim po powierzchni czegoś; trąc …   Słownik języka polskiego

  • przygotować — dk IV, przygotowaćtuję, przygotowaćtujesz, przygotowaćtuj, przygotowaćował, przygotowaćowany przygotowywać ndk VIIIa, przygotowaćowuję, przygotowaćowujesz, przygotowaćowuj, przygotowaćywał, przygotowaćywany 1. «przyrządzić, zrobić coś w… …   Słownik języka polskiego

  • rozepchać — dk I, rozepchaćam, rozepchaćasz, rozepchaćają, rozepchaćaj, rozepchaćał, rozepchaćany rozepchnąć dk Va, rozepchaćpchnę, rozepchaćpchniesz, rozepchaćpchnij, rozepchaćpchnął, rozepchaćpchnęła, rozepchaćpchnęli, rozepchaćpchnąwszy rozpychać ndk I,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”