wahać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wahaćam, wahaća, wahaćają, wahaćany {{/stl 8}}– wahnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wahaćnę, wahaćnie, wahaćnij, wahaćnął, wahaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wprawiać coś w ruch wahadłowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wahać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wahać się — I – wahnąć się {{/stl 13}}{{stl 7}} poruszać się ruchem wahadłowym; chwiać się, kołysać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gałęzie wierzby wahały się na wietrze. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wahać się II {{/stl 13}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie wahać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nie wahać sięam się, nie wahać sięa się, nie wahać sięają się {{/stl 8}}– nie zawahać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa (przed czymś, coś zrobić) {{/stl 8}}{{stl 7}} szybko, bez wahania reagować na coś, robić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wahnąć — → wahać … Słownik języka polskiego
wahanie — n I; lm D. wahanieań 1. rzecz. od wahać Wahanie wahadła zegarowego. 2. «brak zdecydowania; niezdecydowanie, niepewność, wątpliwości» Wahanie w czyimś postępowaniu. Zrobić coś bez wahania, po długich wahaniach. Przeżywać okres wahań. Nie mieć… … Słownik języka polskiego
Польский язык — Область польских наречий обнимает собою Царство Польское (без северной части Сувалкской губ. и некоторых местностей Седлецкой и Люблинской губ.), смежные с ним уезды Гродненской, Виленской и Ковенской губ., часть Восточной Пруссии, населенную… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Древнепольский язык — Страны: Польша (до XVI века) Вымер: К началу … Википедия
myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… … Słownik frazeologiczny
chwiać — ndk Xb, chwieję, chwiejesz, chwiej, chwiaćał, chwiaćali a. chwieli «poruszać, pochylać w różne strony; kołysać» Wiatr chwiał koronami drzew. chwiać się 1. «być chwianym, poruszanym w różne strony; pochylać się, uginać się, kołysać się» Płomień… … Słownik języka polskiego
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
