Czynić coś wbrew czyjejś woli, wbrew zakazowi.
Postąpić wbrew sobie, wbrew wszystkim i wszystkiemu.
Zrobić coś wbrew zasadom.
Słownik języka polskiego . 2013.
wbrew — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z celownikiem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na przeciwstawną okoliczność; pomimo, na przekór, bez względu na : {{/stl 7}}{{stl 10}}Postąpił wbrew przyjętym zasadom. Podjął tę decyzję wbrew sobie. Wbrew… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
na przekór — «wbrew czyjejś woli, czyjemuś życzeniu; na złość komuś» Zrobić coś na przekór komuś, czemuś … Słownik języka polskiego
nieetycznie — «wbrew nakazom etyki; niemoralnie, nieuczciwie» Postępować nieetycznie … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
Włochaty — Pays d’origine Pologne Genre musical Anarcho punk Punk Hardcore Années d activité Depuis 1987 … Wikipédia en Français
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
mimo — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu (dawniej też w bierniku), tworzący wyrażenia oznaczające rozbieżność między tym, co się dzieje, a tym, czego się należało spodziewać; nie zważając na coś, wbrew czemuś, pomimo» Mimo urody nie … Słownik języka polskiego
pomimo — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu (dawniej też w bierniku), tworzący wyrażenia oznaczające rozbieżność między tym, co się dzieje, a tym, czego się należało spodziewać; nie zważając na coś, wbrew czemuś, mimo» Pomimo tuszy… … Słownik języka polskiego
przeforsować — dk IV, przeforsowaćsuję, przeforsowaćsujesz, przeforsowaćsuj, przeforsowaćował, przeforsowaćowany przeforsowywać ndk VIIIa, przeforsowaćowuję, przeforsowaćowujesz, przeforsowaćowuj, przeforsowaćywał, przeforsowaćywany 1. «przeprowadzić coś wbrew… … Słownik języka polskiego
