wewnętrznie

wewnętrznie
1. «pod względem wewnętrznym, w środku czegoś, od środka czegoś; wewnątrz, od wewnątrz»

Okręgi kół styczne wewnętrznie.

2. «w obrębie granic danego kraju, państwa, na terenie danej instytucji; wewnątrz danej społeczności, w zakresie danych stosunków»

Partia, organizacja rozbita wewnętrznie.

Kraj silny, słaby wewnętrznie.

3. «wewnątrz siebie, w głębi ducha, w sobie; pod względem duchowym, psychicznym»

Przeobrazić się, zmienić się wewnętrznie.

Uspokoić się, wzburzyć się wewnętrznie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wewnętrznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. wewnętrzny: Państwo słabe wewnętrznie. Być wewnętrznie przekonanym o czymś. Umocnić się wewnętrznie. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bogacić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się bogatym, gromadzić dobra materialne, powiększać majątek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieustannie, systematycznie się bogacić. Bogacić się własną pracą. Bogacić się kosztem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Амброзяк, Сильвестр — Сильвестр Амброзяк Sylwester Ambroziak Дата рождения: 14 апреля 1964(1964 04 14) (48 лет) Место рождения: Лович …   Википедия

  • margines — 1. Być, znaleźć się na marginesie (czegoś) «przestać się liczyć, stracić na znaczeniu, na wartości, być odsuniętym od czegoś»: Z czasem podzielone wewnętrznie partie komunistyczne znalazły się właściwie na marginesie życia politycznego (...). A.… …   Słownik frazeologiczny

  • trzymać się — 1. pot. Coś się kupy nie trzyma; jedno drugiego się nie trzyma «coś się nie wiąże w jednolitą, sensowną, logiczną całość»: Całe to opowiadanie po prostu nie trzyma się kupy. Kultura P 11/1956. – Ja im wcale nie każę strzelać. – No to jak mają… …   Słownik frazeologiczny

  • anestezyna — ż IV, CMs. anestezynanie, blm farm. «związek organiczny porażający zakończenia nerwów czuciowych, środek znieczulający miejscowo, stosowany także wewnętrznie w chorobie wrzodowej i in.» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • czuć — ndk Xa, czuję, czujesz, czuj, czuł, rzad. czuty 1. «doznawać wrażeń zmysłowych» Czuć chłód, wilgoć, zapach. Czuć ból, głód, pragnienie. Czuł, jak mu serce bije, jak krew uderza do głowy. ◊ Nie czuć nóg, rąk «mieć zmęczone nogi, ręce; być bardzo… …   Słownik języka polskiego

  • dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… …   Słownik języka polskiego

  • ekscytować — ndk IV, ekscytowaćtuję, ekscytowaćtujesz, ekscytowaćtuj, ekscytowaćował, ekscytowaćowany książk. «wprowadzać w stan podniecenia, ożywienia; poruszać wewnętrznie, podniecać, pobudzać» Ekscytująca atmosfera. Aktor ekscytował widzów grą.… …   Słownik języka polskiego

  • kipieć — ndk VIIa, kipiećpi, kipiećpiał 1. «o płynach» a) «być w temperaturze wrzenia, wrząc rozpryskiwać się, bulgotać; burzyć się, pienić się, przelewać się» Mleko kipi. b) «bulgotać, rozpryskiwać się o coś, wirować, burzyć się» Kipiąca topiel. przen.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”