Widywać kogoś często, rzadko.
Widywać kogoś w klubie, na uczelni.
Widywać się codziennie, od czasu do czasu.
Widywać się z kimś.
Słownik języka polskiego . 2013.
widywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, widywaćduje, widywaćduję, widywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} widzieć kogoś co jakiś czas, od czasu do czasu; spotykać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Widywać kogoś często, rzadko, co tydzień. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
widywać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} spotykać się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Widywać się z kimś w pracy, w każdą niedzielę, codziennie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
nieczęsto — przysłów. od nieczęsty Widywać się nieczęsto … Słownik języka polskiego
okazjonalnie — książk. «przy jakiejś okazji, z jakiejś okazji; przypadkowo, od czasu do czasu» Widywać się okazjonalnie … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
widywanie — ↨ widywanie się n I rzecz. od widywać (się) … Słownik języka polskiego
