wielokrotny

wielokrotny
\wielokrotnyni
1. «wiele razy powtórzony, powtarzający się, występujący wiele lub kilka razy; niejednokrotny, kilkakrotny, częsty»

Wielokrotne postanowienia, obietnice, próby.

Wielokrotne usiłowania dotarcia na szczyt.

Wielokrotne zmiany w metodzie działania.

∆ jęz. Czasownik wielokrotny «czasownik oznaczający czynność lub stan, które się powtarzają, utworzony od czasownika jednokrotnego za pomocą pewnych przyrostków (np. -a-, -wa-, -ywa-) lub przedrostków (głównie po- i na-), często przy jednoczesnej zmianie samogłoski rdzennej (np. jadać od jeść, bywać od być, siadywać od siedzieć, pozamykać od zamykać, nawlewać od wlewać); czasownik częstotliwy»
2. «taki, który wiele lub kilka razy dokonał czegoś, uczynił coś»

Wielokrotny laureat.

Wielokrotny mistrz olimpijski, zdobywca pucharu.

Wielokrotny morderca.

wielokrotna w użyciu rzecz. mat. «liczba całkowita (lub wielomian), która powstała z danej liczby przez przemnożenie jej przez inną liczbę całkowitą»
∆ Najmniejsza wspólna wielokrotna «najmniejsza liczba, która przez dane liczby dzieli się bez reszty»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wielokrotny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wielokrotnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} większy wiele razy od czegoś, powtórzony, powtarzający się wiele lub kilka razy; niejednokrotny, kilkakrotny : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • częstotliwy — «następujący raz po raz, jeden po drugim, często; wielokrotny» Częstotliwe ruchy. ∆ jęz. Czasownik częstotliwy «czasownik oznaczający czynność lub stan, które się powtarzają; czasownik wielokrotny» …   Słownik języka polskiego

  • Бохня — Город Бохня Bochnia Герб …   Википедия

  • cewka — ż III, CMs. cewkawce; lm D. cewkawek 1. rzad. «rurka» 2. anat. «przewód, naczynie przewodzące w kształcie rurki w organizmie ludzkim i zwierzęcym» Cewka moczowa, łzowa. Cewka wydalnicza (np. u owadów). 3. bot. cewki «martwe, wydłużone komórki o… …   Słownik języka polskiego

  • czasownik — m III, D. a, N. czasownikkiem; lm M. i jęz. «część mowy obejmująca wyrazy podlegające koniugacji, oznaczające zwykle czynność lub stan; wyraz należący do tej części mowy» ∆ Czasownik przechodni «czasownik rządzący bezpośrednio (bez pośrednictwa… …   Słownik języka polskiego

  • częsty — części, częstszy «powtarzający się w krótkich odstępach (bez odcienia znaczeniowego rytmiczności), bywający, zdarzający się wiele razy; niejednokrotny, wielokrotny, wielorazowy» Częsty błąd. Częsty wypadek. Części goście. Grzmoty coraz częstsze …   Słownik języka polskiego

  • dysk — m III, D. u, N. dyskkiem; lm M. i 1. sport. «krążek drewniany okuty metalem używany w sporcie do rzutów w dal» Rzut dyskiem. 2. sport. «rzut dyskiem jako konkurencja sportowa» Ogłoszono wyniki w dysku. 3. med. «chrząstka międzykręgowa łącząca dwa …   Słownik języka polskiego

  • iteratiwum — ndm jęz. «czasownik wielokrotny, częstotliwy, wyrażający powtarzanie się danej czynności, np. pisywać, chadzać; czasownik iteratywny» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • multipleks — m IV, D. u, Ms. multiplekssie; lm M. y 1. techn. «układ telegraficzny umożliwiający wielokrotne wykorzystanie toru telekomunikacyjnego przez zastosowanie krotnicy» 2. rzad. «aparat telegraficzny wielokrotny» ‹łc.› …   Słownik języka polskiego

  • niejednokrotny — «powtarzający się więcej niż jeden raz, kilka razy, wiele razy; kilkakrotny, wielokrotny, częsty» Niejednokrotne interwencje w jakiejś sprawie. Dać niejednokrotne dowody swego przywiązania …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”