- władanie
- n Irzecz. od władać◊ Dostać, objąć, zabrać coś we władanie «zdobyć władzę nad czymś, zapanować gdzieś»◊ Mieć pod (swoim) władaniem «rządzić, panować»
Słownik języka polskiego . 2013.
władanie
Look at other dictionaries:
władanie — Coś bierze, wzięło kogoś we władanie «jakieś uczucie ogarnia, ogarnęło kogoś, zapanowało nad kimś»: (...) często bierze nas we władanie nostalgia. Lit 2/1984. (...) ufam, że nie pozwolisz, aby chore emocje znów wzięły ciebie we władanie – rzekł… … Słownik frazeologiczny
brać — byka za rogi zob. byk 1. Brać coś do siebie zob. wziąć 2. Brać (coś) na ambit zob. ambit. Brać coś na rozum zob. rozum 1. Brać coś na siebie zob. wziąć 3. Brać coś na swoje barki, brać sobie kogoś, coś na głowę, na kark, na łeb zob. wziąć 4 … Słownik frazeologiczny
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
krasomówstwo — n III, Ms. krasomówstwowie, blm «sztuka pięknego wysławiania się, mistrzowskie władanie słowem; retoryka» Krasomówstwo parlamentarne … Słownik języka polskiego
owładnąć — dk Va, owładnąćnę, owładnąćniesz, owładnąćnij, owładnąćnął, owładnąćnęła, owładnąćnęli, owładnąćnięty, owładnąćnąwszy 1. «wziąć w posiadanie, we władanie, zawładnąć, zagarnąć» Owładnąć krajem, miastem. 2. «o uczuciach, namiętnościach, wrażeniach … Słownik języka polskiego
poliglotyzm — m IV, D. u, Ms. poliglotyzmzmie, blm «władanie wieloma językami; wielojęzyczność» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… … Słownik języka polskiego
rząd — I m IV, D. rzędu, Ms. rzędzie; lm M. rzędy 1. «pewna liczba ludzi, przedmiotów itp. stojących, umieszczonych jeden za drugim lub jeden obok drugiego; szereg» Długi, równy rząd czegoś. Pierwszy, środkowy, ostatni rząd krzeseł. Rzędy porzeczek,… … Słownik języka polskiego
władztwo — n III, Ms. władztwowie, blm książk. «władza, władanie, rządy; prawo władania» Mieć, uzyskać, zachować władztwo nad jakimś terytorium. Władztwo kolonialne. przen. Władztwo rozumu … Słownik języka polskiego
wyłączny — wyłącznyni «wyłączający wszystkich innych, wszystko inne; nie mający obok siebie innego; przysługujący jednej osobie, należący do jednej osoby, niedostępny dla innych; jedyny, osobny» Wyłączny spadkobierca. Wyłączny dozór. Wyłączna opieka,… … Słownik języka polskiego
