wpatrzyć się

wpatrzyć się
dk VIb, \wpatrzyć siętrzę się, \wpatrzyć siętrzysz się, wpatrz się, \wpatrzyć sięył się - wpatrywać się ndk VIIIa, \wpatrzyć sięruję się, \wpatrzyć sięrujesz się, \wpatrzyć sięruj się, \wpatrzyć sięywał się
«zatrzymać na kimś spojrzenie, wzrok długo, badawczo, nie móc oderwać wzroku»

Wpatrywać się ponuro w ziemię.

Wpatrzył się bezmyślnie w okno.

Wpatrywać się w kogoś z zachwytem, z miłością.

◊ Wpatrywać się w kogoś, w coś jak w tęczę, jak w obrazek «podziwiać coś, uwielbiać kogoś bezkrytycznie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wpatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, wpatrzyć sięrzę się, wpatrzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć się wpatrywać, utkwić w czymś wzrok : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpatrzył się w nią jak w obrazek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zagapić się — dk VIa, zagapić siępię się, zagapić siępisz się, zagapić sięgap się, zagapić siępił się pot. «wpatrzyć się w coś, trochę bezmyślnie, tępo; zapatrzyć się na coś, nie zwracając uwagi na to, co trzeba» Zagapić się prowadząc wóz. Zagapić się na ładną …   Słownik języka polskiego

  • wpić — dk Xa, wpiję, wpijesz, wpij, wpił, wpity wpijać ndk I, wpićam, wpićasz, wpićają, wpićaj, wpićał, wpićany «zagłębić, wbić coś ostrego, zwykle zęby, paznokcie (w jakieś ciało)» Wpijać z bólu paznokcie w poduszkę. Wpić zęby w soczysty owoc. ◊ Wpić w …   Słownik języka polskiego

  • utopić — dk VIa, utopićpię, utopićpisz, utop, utopićpił, utopićpiony 1. «pozbawić życia przez zanurzenie w wodzie, wrzucenie do wody; spowodować, żeby coś znalazło się całkowicie pod wodą» Utopić mysz. ◊ Ktoś utopiłby kogoś, rad by utopić kogoś w łyżce… …   Słownik języka polskiego

  • w- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane); nadaje im następujące odcienie znaczeniowe, uzupełniające znaczenie czasownika podstawowego» a) «wprowadzenie, włożenie, wniknięcie do wnętrza czegoś, np. wbić,… …   Słownik języka polskiego

  • wlepić — dk VIa, wlepićpię, wlepićpisz, wlep, wlepićpił, wlepićpiony wlepiać ndk I, wlepićam, wlepićasz, wlepićają, wlepićaj, wlepićał, wlepićany 1. «umieścić w czymś przez przyklejenie; wkleić» Wlepić fotografie do albumu. ◊ Wlepić oczy, wzrok, źrenice w …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”