wulgarnie

wulgarnie
\wulgarnieej
przysłów. od wulgarny
a) w zn. 1:

Wyglądać wulgarnie.

Zachowywać się, wyrażać się wulgarnie.

b) w zn. 2:

Wulgarnie interpretowana teoria.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wulgarnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., wulgarnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. wulgarny w zn. 1.: Wyrażać się wulgarnie. Wulgarnie przedstawiona miłość.; w zn. 2.: Wulgarnie interpretowana doktryna filozoficzna. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pic — pot. Pic na wodę (fotomontaż) «kłamstwo; mydlenie oczu»: Powinienem właściwie Joasi powiedzieć, że cała wielka przyjaźń mojego wuja to, mówiąc wulgarnie, pic na wodę. U. Milc Ziembińska, Śmierć …   Słownik frazeologiczny

  • flak — m III, D. a, N. flakkiem; lm M. i 1. częściej w lm «kiszki, jelita, wnętrzności zwierzęce (wulgarnie także o ludzkich)» Flaki cielęce, wołowe. Czyścić flaki. ◊ pot. Flaki w kimś się przewracają «ktoś się gniewa, denerwuje, złości» ◊ Wypruwać… …   Słownik języka polskiego

  • gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

  • jucha — ż III, CMs. jusze, blm 1. «krew zwierzęca; pogardliwie, wulgarnie także krew ludzka» Zwierzę broczy juchą. 2. ż a. m lm MB. juchachy, D. juch (także DB. juchachów tylko o mężczyznach) posp. «drań, szelma, gałgan» ◊ Psia jucha «rodzaj… …   Słownik języka polskiego

  • nażarty — nażartyarci «o zwierzętach, wulgarnie też o ludziach: taki, który wiele zjadł» …   Słownik języka polskiego

  • nażreć się — dk XI, nażreć siężrę się, nażreć siężresz się, nażreć siężryj się, nażreć siężarł się «o zwierzętach, wulgarnie też o ludziach: zjeść wiele i łapczywie, nasycić się jadłem; najeść się» Dzik nażarł się żołędzi. Nażarł się kiełbasy …   Słownik języka polskiego

  • powyżerać — dk I, powyżeraćam, powyżeraćasz, powyżeraćają, powyżeraćaj, powyżeraćał, powyżeraćany 1. «o zwierzętach, wulgarnie o ludziach: wyżreć wiele, wszystko, do szczętu, wyżreć w wielu miejscach, powyjadać» Kot powyżerał mięso ze spiżarni. 2. «wypalić,… …   Słownik języka polskiego

  • prostacki — prostackiccy «właściwy prostakowi; nieokrzesany, ordynarny, grubiański, wulgarny» Prostacki sposób bycia. Prostacki język. Prostackie zachowanie. Prostackie maniery, obyczaje. po prostacku «w sposób właściwy prostakowi; ordynarnie, wulgarnie»… …   Słownik języka polskiego

  • pysk — m III, D. a, N. pyskkiem; lm M. i 1. «u zwierząt: przednia część głowy z otworem gębowym, także: sam otwór gębowy» Koński, psi pysk. Długi, spiczasty pysk. 2. rub. «o ludzkiej twarzy, policzkach, ustach; także o sposobie wysławiania się; gęba,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”