- wydzielanie
- n Irzecz. od wydzielać∆ biol. Gruczoły wydzielania wewnętrznego «gruczoły wytwarzające hormony wydzielane bezpośrednio do krwi, limfy lub płynów tkankowych; gruczoły dokrewne»
Słownik języka polskiego . 2013.
wydzielanie
Look at other dictionaries:
wewnętrzny — 1. «znajdujący się, umieszczony we wnętrzu, w środku czegoś, od środka czegoś» Instalacja wewnętrzna budynku. Kieszeń wewnętrzna marynarki. Narządy wewnętrzne organizmu. Wewnętrzny dziedziniec pałacu. Wewnętrzna strona okładki. ∆ Telefon… … Słownik języka polskiego
Косковский, Влодзимеж — Влодзимеж Косковский польск. Włodzimierz Koskowski … Википедия
aeroembolizm — m IV, D. u, Ms. aeroembolizmzmie, blm med. «wydzielanie się pęcherzyków azotu w organizmie powstałe na skutek szybkiego spadku ciśnienia zewnętrznego, wywołujące bóle a nawet okresowe lokalne stany paraliżu» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
amonifikacja — ż I, DCMs. amonifikacjacji, blm biol. chem. «proces rozkładu azotowych substancji organicznych powodujący wydzielanie się amoniaku, zachodzący pod wpływem drobnoustrojów, głównie bakterii» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
bezwarunkowy — «nie ograniczony żadnymi warunkami; zupełny, całkowity, bezwzględny» Bezwarunkowa kapitulacja. Bezwarunkowe posłuszeństwo. ∆ biol. Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona występująca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich receptorów (np.… … Słownik języka polskiego
desorpcja — ż I, DCMs. desorpcjacji, blm chem. «uwalnianie substancji zaadsorbowanej z powierzchni adsorbentu lub wydzielanie gazu rozpuszczonego w cieczy» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
diureza — ż IV, CMs. diurezazie, blm med. «wydzielanie moczu zachodzące w nefronach» ‹n. łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
ekshalacja — ż I, DCMs. ekshalacjacji, blm geol. «wydzielanie się pary i gazów z głębi Ziemi; wyparowywanie» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
eksudacja — ż I, DCMs. eksudacjacji, blm 1. bot. «wydzielanie się wodnistego soku z przekroju korzenia po odcięciu łodygi na skutek ciśnienia korzeniowego; występuje tylko u pewnych gatunków roślin, np. u winorośli, agawy» 2. geol. «proces parowania i… … Słownik języka polskiego
emanacja — ż I, DCMs. emanacjacji; lm D. emanacjacji (emanacjacyj) 1. «promieniowanie, wydzielanie się» Emanacja ciepła. ∆ filoz. Teoria emanacji → emanatyzm przen. «oddziaływanie na otoczenie» Emanacja osobowości. Emanacja ducha. 2. chem. fiz. «nazwa… … Słownik języka polskiego
