wykonać

wykonać
dk I, \wykonaćam, \wykonaćasz, \wykonaćają, \wykonaćaj, \wykonaćał, \wykonaćany - wykonywać ndk VIIIa, \wykonaćnuję, \wykonaćnujesz, \wykonaćnuj, \wykonaćywał, \wykonaćywany, rzad. ndk I, \wykonaćam, \wykonaćasz, \wykonaćają, \wykonaćaj
1. «wprowadzić w czyn, zrobić coś; uczynić, urzeczywistnić, zrealizować, spełnić»

Wykonać polecenie, rozkaz.

Wykonać doświadczenie.

Wykonać plan, projekt, zamiar.

2. «wyprodukować, wytworzyć, sporządzić»

Wykonać rzeźbę z drewna (w drewnie).

3. «w odniesieniu do ról teatralnych i utworów muzycznych: odtworzyć»

Orkiestra wykonała symfonię.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wykonać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wykonywać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykonywać — → wykonać …   Słownik języka polskiego

  • zadanie — n I 1. rzecz. od zadać. 2. lm D. zadanieań «to, co należy wykonać, osiągnąć; obowiązek, polecenie» Odpowiedzialne, ważne, trudne zadanie. Zadanie ponad siły. Zadanie produkcyjne, gospodarcze. Zadania wychowawcze szkoły. Zadania do wykonania na… …   Słownik języka polskiego

  • zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

  • wykonywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wykonywaćnuję, wykonywaćnuje, wykonywaćany {{/stl 8}}– wykonać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wykonywaćam, wykonywaća, wykonywaćają, wykonywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …   Słownik frazeologiczny

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

  • gospodarczy — 1. «odnoszący się do gospodarki organizacji przemysłu, rolnictwa, handlu; ekonomiczny» Plany, przemiany gospodarcze. Polityka, strategia gospodarcza. Mapa gospodarcza. 2. «odnoszący się do gospodarki ogółu zakładów wytwórczych; związany z daną… …   Słownik języka polskiego

  • koncert — m IV, D. u, Ms. koncertrcie; lm M. y 1. «publiczne wykonanie utworów muzycznych; impreza artystyczna wypełniona programem muzycznym (instrumentalnym lub wokalnym)» Koncert symfoniczny. Koncert kameralny. Koncert muzyki lekkiej, muzyki poważnej,… …   Słownik języka polskiego

  • nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”