Wykpić kogoś bezlitośnie.
Wykpić czyjeś wady, uchybienia, słabostki.
Wykpić się od kary.
Wykpiwać się od pracy, od obowiązków.
Słownik języka polskiego . 2013.
wykpiwać się – wykpić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykręcać się od czegoś; unikać czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umiał wykpiwać się od pracy. Wykpił się od udziału w tym przedsięwzięciu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
siano — Wykręcić się sianem «znaleźć wyjście z jakiejś przykrej sytuacji za pomocą wybiegu, wykrętu; wymigać się, wykpić się byle czym»: – Wiesz, Ewelinko, jutro z samego rana wybiorę się do Milanówka, do rządcy. Trzeba koniecznie załatać dach przed… … Słownik frazeologiczny
przerobić — dk VIa, przerobićbię, przerobićbisz, przerobićrób, przerobićbił, przerobićbiony przerabiać ndk I, przerobićam, przerobićasz, przerobićają, przerobićaj, przerobićał, przerobićany 1. «opracować coś powtórnie, zmienić kształt, formę czegoś… … Słownik języka polskiego
siano — n III, Ms. sianonie, blm «skoszone i wysuszone rośliny łąkowe i pastwiskowe, a także uprawne rośliny motylkowe i mieszanki pastewne, stanowiące wysokowartościową paszę objętościową» Pachnące, świeże siano. Wiązka, kopa, stóg siana. Kosić, grabić … Słownik języka polskiego
wydrwić — dk VIa, wydrwićwię, wydrwićwisz, wydrwićdrwij, wydrwićwił, wydrwićwiony wydrwiwać ndk I, wydrwićam, wydrwićasz, wydrwićają, wydrwićaj, wydrwićał, wydrwićany «wyszydzić kogoś, coś; wyśmiać, wykpić» Wydrwić kogoś publicznie. Wydrwić czyjeś… … Słownik języka polskiego
wykręcić — dk VIa, wykręcićcę, wykręcićcisz, wykręcićkręć, wykręcićcił, wykręcićcony wykręcać ndk I, wykręcićam, wykręcićasz, wykręcićają, wykręcićaj, wykręcićał, wykręcićany 1. «kręcąc odłączyć coś od czegoś, wyjąć, wyciągnąć coś skądś ruchem obrotowym»… … Słownik języka polskiego
wyłgać się — dk IX, wyłgać sięłżę się, wyłgać sięłżesz się, wyłgać sięłżyj się, wyłgać sięłgał się wyłgiwać się ndk VIIIb, wyłgać sięguję się, wyłgać sięgujesz się, wyłgać sięguj się, wyłgać sięiwał się, pot. «łganiem, kłamstwem wykręcić się, wywinąć się z… … Słownik języka polskiego
wyszydzić — dk VIa, wyszydzićdzę, wyszydzićdzisz, wyszydzićszydź, wyszydzićdził, wyszydzićdzony wyszydzać ndk I, wyszydzićam, wyszydzićasz, wyszydzićają, wyszydzićaj, wyszydzićał, wyszydzićany «szydząc ośmieszyć kogoś, coś; wykpić, wydrwić, wyśmiać»… … Słownik języka polskiego
wyśmiać — dk Xb, wyśmiaćśmieję, wyśmiaćśmiejesz, wyśmiaćśmiej, wyśmiaćśmiał, wyśmiaćśmiali a. wyśmiaćśmieli, wyśmiaćany wyśmiewać ndk I, wyśmiaćam, wyśmiaćasz, wyśmiaćają, wyśmiaćaj, wyśmiaćał, wyśmiaćany «odnieść się do kogoś, czegoś drwiąco, z… … Słownik języka polskiego
wykpiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykpiwaćam, wykpiwaća, wykpiwaćają, wykpiwaćany {{/stl 8}}– wykpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykpiwaćkpię, wykpiwaćkpi, wykpiwaćkpij, wykpiwaćkpiony {{/stl 8}}{{stl 7}} kpiąc, ośmieszać kogoś lub coś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
