wykrwawić się

wykrwawić się
dk VIa, \wykrwawić sięwię się, \wykrwawić sięwisz się, \wykrwawić siękrwaw się, \wykrwawić sięwił się - wykrwawiać się ndk I, \wykrwawić sięam się, \wykrwawić sięasz się, \wykrwawić sięają się, \wykrwawić sięaj się, \wykrwawić sięał się
«stracić dużo krwi; (tylko w dk) także: umrzeć z upływu krwi»

Chory wykrwawił się bardzo w czasie operacji.

przen. «ponieść wielkie straty w ludziach»

Pułk wykrwawił się w ostatniej potyczce.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wykrwawiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykrwawiać sięam się, wykrwawiać sięa się, wykrwawiać sięają się {{/stl 8}}– wykrwawić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykrwawiać sięwię się, wykrwawiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skrwawić — dk VIa, skrwawićwię, skrwawićwisz, skrwaw, skrwawićwił, skrwawićwiony zwykle w imiesł. biernym «zbroczyć, zalać, splamić krwią; pokrwawić» Skrwawiona twarz. Skrwawione ręce. Skrwawione zwierzę. Skrwawione bandaże. Skrwawiona odzież. ◊ Skrwawić… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”