wyłamać

wyłamać
dk IX, \wyłamaćmię, \wyłamaćmiesz, \wyłamaćłam, \wyłamaćał, \wyłamaćany - wyłamywać ndk VIIIa, \wyłamaćmuję, \wyłamaćmujesz, \wyłamaćmuj, \wyłamaćywał, \wyłamaćywany
«łamiąc usunąć coś skądś; złamać, przewrócić coś stojącego, umocowanego»

Wyłamać kraty, drzwi.

Burza wyłamała drzewa z korzeniami.

Wyłamać sobie ząb na czymś twardym.

◊ Wyłamywać palce (ze stawów) «zginać palce jednej dłoni drugą dłonią tak silnie, że powstaje charakterystyczny odgłos (zwykle czynność mimowolna w stanie silnego wzruszenia, zdenerwowania)»
wyłamać się - wyłamywać się «łamiąc się wypaść, wykruszyć się»

Ząb mi się wyłamał.

Wyłamał się szczebel u drabiny.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wyłamywać się – wyłamać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łamiąc się, wypadać skądś, wykruszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyłamały się szczeble w drabinie. Wyłamał się obcas w bucie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powyłamywać — dk VIIIa, powyłamywaćmuję, powyłamywaćmujesz, powyłamywaćmuj, powyłamywaćywał, powyłamywaćywany «wyłamać wiele czegoś, jedno po drugim, wyłamać coś w wielu miejscach» Powyłamywać drzwi, zamki. Powyłamywać deski w płocie. powyłamywać się «o wielu… …   Słownik języka polskiego

  • wyszczerbić — dk VIa, wyszczerbićbię, wyszczerbićbisz, wyszczerbićszczerb, wyszczerbićbił, wyszczerbićbiony rzad. wyszczerbiać ndk I, wyszczerbićam, wyszczerbićasz, wyszczerbićają, wyszczerbićaj, wyszczerbićał, wyszczerbićany «zrobić w czymś szczerbę albo… …   Słownik języka polskiego

  • wyłamywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyłamywaćmuję, wyłamywaćmuje, wyłamywaćany {{/stl 8}}– wyłamać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wyłamywaćmię, wyłamywaćmie, wyłamywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} łamiąc, usuwać coś skądś, wyjmować z czegoś, wyrywać : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na …   Słownik języka polskiego

  • odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

  • opieka — ż III, CMs. opiece, blm 1. «troszczenie się, dbanie o kogoś, doglądanie, pilnowanie kogoś, czegoś; strzeżenie, dozór» Baczna, czuła, troskliwa opieka. Opieka macierzyńska, ojcowska. Opieka lekarska, prawna, społeczna. Powierzyć, polecić (się)… …   Słownik języka polskiego

  • poodbijać — dk I, poodbijaćam, poodbijaćasz, poodbijaćają, poodbijaćaj, poodbijaćał, poodbijaćany 1. «kolejno odbić, otworzyć, wyłamać wiele czegoś» Poodbijać skrzynie. 2. «odbić, odtłuc wiele czegoś lub w wielu miejscach» Poodbijać tynk ze ścian. 3. «odbić …   Słownik języka polskiego

  • powywalać — dk I, powywalaćam, powywalaćasz, powywalaćają, powywalaćaj, powywalaćał, powywalaćany 1. pot. «wyrzucić, usunąć skądś wielu (wiele czegoś), kolejno» Powywalał wszystkich za drzwi. Powywalać z szuflady niepotrzebne rzeczy. 2. pot. «wyłamać,… …   Słownik języka polskiego

  • prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”