wyniszczać się – wyniszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyniszczać samego siebie, niszczyć własne zdrowie, siły itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strasznie się wyniszczasz, paląc tak dużo papierosów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zużyć — dk Xa, zużyćżyję, zużyćżyjesz, zużyćżyj, zużyćżył, zużyćżyty, zużyćżywszy zużywać ndk I, zużyćam, zużyćasz, zużyćają, zużyćaj, zużyćał, zużyćany 1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie» Zużyć zapas węgla. Zużyć deski… … Słownik języka polskiego
powyżerać — dk I, powyżeraćam, powyżeraćasz, powyżeraćają, powyżeraćaj, powyżeraćał, powyżeraćany 1. «o zwierzętach, wulgarnie o ludziach: wyżreć wiele, wszystko, do szczętu, wyżreć w wielu miejscach, powyjadać» Kot powyżerał mięso ze spiżarni. 2. «wypalić,… … Słownik języka polskiego
przetrzebić — dk VIa, przetrzebićbię, przetrzebićbisz, przetrzebićtrzeb, przetrzebićbił, przetrzebićbiony rzad. przetrzebiać ndk I, przetrzebićam, przetrzebićasz, przetrzebićają, przetrzebićaj, przetrzebićał, przetrzebićany 1. «w odniesieniu do roślin,… … Słownik języka polskiego
wygubić — dk VIa, wygubićbię, wygubićbisz, wygubićgub, wygubićbił, wygubićbiony książk. «wyniszczyć kogoś biologicznie, wybić, wymordować, zgładzić; w stosunku do zwierząt: wytępić» Epidemie wygubiły całe miasta. Wygubić insekty domowe … Słownik języka polskiego
wytępić — dk VIa, wytępićpię, wytępićpisz, wytępićtęp, wytępićpił, wytępićpiony 1. «zgładzić, wybić, wymordować wielu (wiele), wszystkich» Wytępili podbitą ludność. Wytępić zwierzynę leśną. Wytępić muchy. 2. «usunąć, zlikwidować coś całkowicie» Wytępić zło … Słownik języka polskiego
wytrzebić — dk VIa, wytrzebićbię, wytrzebićbisz, wytrzebićtrzeb, wytrzebićbił, wytrzebićbiony 1. «powycinać, wykarczować rośliny (zwłaszcza drzewa), a także pozbawić częściowo roślinności jakiś teren» Wytrzebić las, dęby. przen. Wytrzebić zło. 2. «w… … Słownik języka polskiego
zamordować — dk IV, zamordowaćduję, zamordowaćdujesz, zamordowaćduj, zamordowaćował, zamordowaćowany «pozbawić kogoś życia w sposób przestępczy, dokonać na kimś mordu, zabić kogoś» Zamordować kogoś bestialsko, skrytobójczo, z premedytacją, z zimną krwią.… … Słownik języka polskiego
zdziesiątkować — dk IV, zdziesiątkowaćkuję, zdziesiątkowaćkujesz, zdziesiątkowaćkuj, zdziesiątkowaćował, zdziesiątkowaćowany 1. «rozstrzelać, zabić co dziesiątego» Oprawcy zdziesiątkowali zakładników. 2. «wymordować, wybić, wyniszczyć masowo; uśmiercając… … Słownik języka polskiego
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego
