- wyplatać
- ndk I, \wyplataćam, \wyplataćasz, \wyplataćają, \wyplataćaj, \wyplataćał, \wyplataćany1. forma ndk czas. wypleść (p.)2. pot. «mówić bez sensu, bez zastanowienia; wygadywać»
Wyplatać głupstwa, brednie.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyplatać
Look at other dictionaries:
wyplatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyplataćam, wyplataća, wyplataćają, wyplataćany {{/stl 8}}– wypleść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wyplataćplotę, wyplataćplecie, wyplataćpleć, wyplataćplótł, wyplataćplotła, wyplataćpletli, wyplataćpleciony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyplątać — dk IX, wyplątaćplączę, wyplątaćplączesz, wyplątaćplącz, wyplątaćał, wyplątaćany wyplątywać ndk VIIIa, wyplątaćtuję, wyplątaćtujesz, wyplątaćtuj, wyplątaćywał, wyplątaćywany «wyjąć coś z plątaniny czegoś; uwolnić coś wplątanego, zaplątanego w coś» … Słownik języka polskiego
wyplątywać się – wyplątać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się, uwalniać się z plątaniny czegoś, wyzwalać się z czegoś, co krępuje, oplata, z więzów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryba próbuje wyplątać się z sieci. Wyplątywać się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymotać — dk I, wymotaćam, wymotaćasz, wymotaćają, wymotaćaj, wymotaćał, wymotaćany rzad. wymotywać ndk VIIIa, wymotaćtuję, wymotaćtujesz, wymotaćtuj, wymotaćywał, wymotaćywany «wyplątać coś zamotanego; wydobyć, wydostać coś z gmatwaniny czegoś» wymotać… … Słownik języka polskiego
wypleść — dk XI, wypleśćplotę, wypleśćpleciesz, wypleśćpleć, wypleśćplótł, wypleśćplotła, wypleśćpletli, wypleśćpleciony wyplatać ndk I, wypleśćam, wypleśćasz, wypleśćają, wypleśćaj, wypleśćał, wypleśćany 1. «wyprodukować, wyrobić coś plotąc; pokryć,… … Słownik języka polskiego
wyplątywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyplątywaćtuję, wyplątywaćtuje, wyplątywaćany {{/stl 8}}– wyplątać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa a. VIIIa, wyplątywaćplączę || wyplątywaćam, wyplątywaćplącze || wyplątywaća, wyplątywaćplączą || wyplątywaćają,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wywikłać — dk I, wywikłaćam, wywikłaćasz, wywikłaćają, wywikłaćaj, wywikłaćał, wywikłaćany «wydostać kogoś z czegoś, zwykle z trudnej, przykrej sytuacji; wyplątać» Wywikłać kogoś z kłopotów. wywikłać się «wydostać się z czegoś, zwykle z trudnej, ciężkiej… … Słownik języka polskiego
matnia — ż I, DCMs. matniani; lm D. matniani 1. «workowata część niektórych sieci rybackich ciągnionych i pułapkowych, gromadząca złowione ryby» 2. «sidła, pułapka na zwierzynę» Miotać się w matni. Wpaść w matnię. Wydobyć się, wyplątać się z matni. przen … Słownik języka polskiego
pręt — m IV, D. a, Ms. pręcie; lm M. y 1. «cienka laska, tyczka, cienki drążek; prosta gałązka, witka, rózga» Brzozowy, wiklinowy pręt. Pręty łozy, trzcin. Poganiać, uderzyć, zaciąć (konia) prętem. Wyciąć, ułamać, złamać pręt. Wyplatać, wyrabiać coś z… … Słownik języka polskiego
sztuka — ż III, CMs. sztukauce; lm D. sztukauk 1. «dziedzina ludzkiej działalności artystycznej, wyróżniana ze względu na związane z nią wartości estetyczne (zwłaszcza piękno); jej wytwory stanowią trwały dorobek kultury» Sztuka współczesna, barokowa,… … Słownik języka polskiego
