wysokość

wysokość
ż V, DCMs. \wysokośćści; lm MD. \wysokośćści
1. «wymiar czegoś liczony od podstawy w górę, w kierunku pionowym do wierzchołka, do górnej płaszczyzny, krawędzi»

Wysokość pokoju, okna, stołu, szafy, kolumny.

Hala o wysokości dwóch pięter.

Dom ma dziesięć metrów wysokości.

Drzewa dochodzące do pięćdziesięciu metrów wysokości.

Wyprostował się na całą swoją wysokość.

2. «odległość - zwykle duża - od ziemi, od jakiegoś punktu do punktu znajdującego się w górze; punkt, miejsce położone wysoko; wysoki poziom czegoś»

Samolot leci na dużej wysokości, wznosi się na dużą wysokość.

Na dużych wysokościach trudno się oddycha.

Podnieść coś na wysokość oczu.

Patrzeć na miasto z wysokości dziesiątego piętra.

∆ Być, znajdować się na wysokości czegoś (płynąc np. po morzu) «płynąc po morzu znajdować się naprzeciw jakiegoś miejsca na brzegu, mijać jakiś określony punkt na lądzie»
lotn. Nabierać wysokości; wytracać wysokość «o balonie, o samolocie itp. lub o prowadzącym je pilocie: wznosić się wyżej, na pewną pożądaną wysokość; obniżać lot samolotu, balonu»
◊ Stanąć na wysokości zadania «zachować się, postąpić odpowiednio do danej sytuacji; podołać, sprostać czemuś, poradzić sobie z czymś»
3. «ilość, liczba, natężenie czegoś; wielkość, stopień»

Wysokość płac, zarobków.

Wysokość renty.

Wysokość nakładu książki.

Wysokość temperatury powietrza.

Wysokość plonów z hektara.

Grzywna w wysokości 300 zł.

∆ Wasza, jego, jej wysokość «forma zwracania się do osób z rodziny królewskiej lub książęcej i mówienia o nich»
4. «właściwość dźwięku zależna od częstotliwości drgań»

Wysokość tonu, głosu.

5. mat. «w figurach i bryłach geometrycznych: odległość podstawy od wierzchołka figury lub od przeciwległego boku wielościanu»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • wysokość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. wysokośćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wymiar jakiegoś obiektu liczony od jego podstawy w kierunku pionowym do wierzchołka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysokość domu, drzewa,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wysokość — Stanąć na wysokości zadania zob. zadanie 2 …   Słownik frazeologiczny

  • wysokosc nieokreslona — польск. [высо/косьць неокресьлё/на] неопределенная высота (звука); соч. Пендерецкого …   Словарь иностранных музыкальных терминов

  • wasza [jego, jej] wysokość — {{/stl 13}}{{stl 7}} oficjalny zwrot adresatywny używany w stosunku do królów i książąt {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytracić — dk VIa, wytracićcę, wytracićcisz, wytracićtrać, wytracićcił, wytracićcony wytracać ndk I, wytracićam, wytracićasz, wytracićają, wytracićaj, wytracićał, wytracićany, książk. «zniszczyć, zgładzić, pozabijać wiele osób, zwierząt» Wytracono całą… …   Słownik języka polskiego

  • względny — względnyni 1. «zależny od różnych względów, ujmowany w rozmaitych relacjach; relatywny» Względna wartość czegoś. Względna ocena czegoś, opinia o czymś. Wielkość względna. ∆ fiz. Ruch względny, prędkość względna «ruch, prędkość rozpatrywane w… …   Słownik języka polskiego

  • kłąb — m IV, D. kłębu, Ms. kłębie; lm M. kłęby 1. «coś poplątanego, mającego kulisty kształt; skłębiona masa, splot» Kłąb nici, sznurka. Kłęby śmieci. Kłęby chmur, kurzu, pary. Dym, para bucha kłębami. Puszczać kłęby dymu (z fajki). Zbijać się w kłęby.… …   Słownik języka polskiego

  • nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… …   Słownik języka polskiego

  • poziom — m IV, D. u, Ms. poziommie; lm M. y 1. «położenie, wysokość płaszczyzny prostopadłej w stosunku do pionu w danym miejscu» Poziom cieczy w zbiorniku. Wysoki, niski poziom wody w jeziorze. Opadł, podniósł się poziom wody w rzece. ∆ Poziom morza… …   Słownik języka polskiego

  • pułap — m IV, D. u, Ms. pułappie; lm M. y 1. «w drewnianym stropie belkowym: pokład z desek przymocowany pod belkami; podsufitka; potocznie: drewniany strop albo sufit» Ktoś, coś sięga do pułapu. ∆ Ślepy pułap «w drewnianym stropie belkowym: wewnętrzna… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”