wysokość

ż V, DCMs. \wysokośćści; lm MD. \wysokośćści

1. «wymiar czegoś liczony od podstawy w górę, w kierunku pionowym do wierzchołka, do górnej płaszczyzny, krawędzi»

Wysokość pokoju, okna, stołu, szafy, kolumny.

Hala o wysokości dwóch pięter.

Dom ma dziesięć metrów wysokości.

Drzewa dochodzące do pięćdziesięciu metrów wysokości.

Wyprostował się na całą swoją wysokość.

2. «odległość - zwykle duża - od ziemi, od jakiegoś punktu do punktu znajdującego się w górze; punkt, miejsce położone wysoko; wysoki poziom czegoś»

Samolot leci na dużej wysokości, wznosi się na dużą wysokość.

Na dużych wysokościach trudno się oddycha.

Podnieść coś na wysokość oczu.

Patrzeć na miasto z wysokości dziesiątego piętra.

∆ Być, znajdować się na wysokości czegoś (płynąc np. po morzu) «płynąc po morzu znajdować się naprzeciw jakiegoś miejsca na brzegu, mijać jakiś określony punkt na lądzie»

∆ lotn. Nabierać wysokości; wytracać wysokość «o balonie, o samolocie itp. lub o prowadzącym je pilocie: wznosić się wyżej, na pewną pożądaną wysokość; obniżać lot samolotu, balonu»

◊ Stanąć na wysokości zadania «zachować się, postąpić odpowiednio do danej sytuacji; podołać, sprostać czemuś, poradzić sobie z czymś»

3. «ilość, liczba, natężenie czegoś; wielkość, stopień»

Wysokość płac, zarobków.

Wysokość renty.

Wysokość nakładu książki.

Wysokość temperatury powietrza.

Wysokość plonów z hektara.

Grzywna w wysokości 300 zł.

∆ Wasza, jego, jej wysokość «forma zwracania się do osób z rodziny królewskiej lub książęcej i mówienia o nich»

4. «właściwość dźwięku zależna od częstotliwości drgań»

Wysokość tonu, głosu.

5. mat. «w figurach i bryłach geometrycznych: odległość podstawy od wierzchołka figury lub od przeciwległego boku wielościanu»