- wytworność
- ż V, DCMs. \wytwornośćści, blm«elegancja, wyszukany smak, gust»
Wytworność w obejściu, w prowadzeniu konwersacji.
Przesadna, sztuczna wytworność.
Słownik języka polskiego . 2013.
wytworność
Look at other dictionaries:
wytworność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. wytwornośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie wytwornym; elegancja, szyk, wyszukany smak : {{/stl 7}}{{stl 10}}Światowa, wyszukana, przesadna wytworność. Wytworność w zachowaniu się. Odznaczać się wytwornością … Langenscheidt Polski wyjaśnień
attycyzm — m IV, D. u, Ms. attycyzmzmie, blm lit. «wytworność wysłowienia właściwa mieszkańcom Attyki w starożytnej Grecji, głównie Ateńczykom, w okresie najwyższego rozwoju ich kultury; w epoce hellenistycznej: naśladowanie języka wielkich pisarzy… … Słownik języka polskiego
dworność — ż V, DCMs. dwornośćści, blm książk. «sposób zachowania się według etykiety dworskiej; ogłada, układność, wytworność» … Słownik języka polskiego
dworskość — ż V, DCMs. dworskośćści, blm książk. «dworskie maniery, dworska ogłada; układność, wytworność, dworność» … Słownik języka polskiego
dystynkcja — ż I, DCMs. dystynkcjacji 1. blm «wytworny sposób bycia; elegancja, wytworność» Miała wiele wrodzonej dystynkcji. 2. zwykle w lm D. dystynkcjacji (dystynkcjacyj) «odznaki wskazujące na rangę, godność osoby, która je nosi» Dystynkcje oficerskie.… … Słownik języka polskiego
elegancja — ż I, DCMs. elegancjacji, blm «dobry smak w ubiorze, wytworność sposobu bycia, szyk, gustowność; elegancki wygląd, wykwintność czegoś» Wyszukana elegancja. Elegancja stroju. Ukłon, zachowanie pełne elegancji. Ktoś lub coś odznacza się elegancją.… … Słownik języka polskiego
galanteria — ż I, DCMs. galanteriarii, blm 1. «wyszukana grzeczność w obejściu, szczególnie w stosunku do kobiet; wytworność, elegancja» Ukłonić się z galanterią. 2. «drobne wyroby o charakterze zdobniczo użytkowym, np. rękawiczki, torebki, wstążki, koronki… … Słownik języka polskiego
reprezentacyjność — ż V, DCMs. reprezentacyjnośćści, blm «bycie reprezentacyjnym; okazałość, wystawność, wytworność» Reprezentacyjność domu, dzielnicy … Słownik języka polskiego
sznyt — m IV, D. u, Ms. sznycie; lm M. y 1. «elegancja, wytworność; szyk, fason» Wielkomiejski sznyt. Robociarski sznyt. Mieć sznyt po ojcu. 2. zwykle w lm, środ. «celowo zrobione cięcia na skórze, modne zwłaszcza w środowisku przestępczym» Zrobili sobie … Słownik języka polskiego
szyk — I m III, D. u, N. szykkiem; lm M. i «elegancja, wykwint, wytworność (zwłaszcza w ubieraniu się, w ruchach)» Szyk wielkomiejski. Nabierać szyku. Zajechać z szykiem samochodem. Ubierać się z szykiem, bez szyku. Ktoś jest bez szyku. ◊ pot. Zadać… … Słownik języka polskiego
