wywieść

wywieść
dk XI, \wywieśćwiodę, \wywieśćwiedziesz, \wywieśćwiedź, \wywieśćwiódł, \wywieśćwiodła, \wywieśćwiedli, \wywieśćwiedziony, \wywieśćwiedzeni, \wywieśćwiódłszy - wywodzić ndk VIa, \wywieśćdzę, \wywieśćdzisz, \wywieśćwódź, \wywieśćdził, \wywieśćdzony
1. książk. «wiodąc jakąś osobę, jakieś zwierzę wyjść z nimi skądś, na jakieś miejsce; wyprowadzić»

Wywieść krowę z obory.

◊ Wywieść kogoś w pole «oszukać, zwieść kogoś»
przen.

Ciekawość wywiodła ludzi na ulicę.

2. książk. «o drodze, ścieżce: umożliwić wyjście skądś; wyprowadzić, poprowadzić»

Droga wywiodła ich poza zabudowania.

3. «dojść do czegoś przez rozumowanie, wysnuć z czegoś wniosek, wyrozumować; uznać coś za źródło, za początek czegoś»

Wywieść wniosek z przesłanek.

Swoje pochodzenie wywodził z rodziny chłopskiej.

4. zwykle ndk, książk. «wyjaśniać, tłumaczyć coś, dowodzić czegoś; opowiadać»

Wywodził długo, że jego decyzja była słuszna.

Wywodził swoje racje.

wywieść się - wywodzić się zwykle ndk «brać swój początek z czegoś, mieć źródło w czymś; pochodzić od kogoś, od czegoś»

Wywodzili się z kręgu miejscowej inteligencji.

Jego rodzina wywodzi się z południa kraju.

Jego twórczość wywodziła się z kultury Oświecenia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wywieść — kogoś w pole zob. pole 5 …   Słownik frazeologiczny

  • wywieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wywodzić I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wywieść [wyprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}w pole {{/stl 13}}{{stl 7}} oszukać kogoś w przebiegły, sprytny sposób; zwieść, zmylić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oszust wszystkich wywiódł w pole. Wyprowadzić w pole przeciwnika. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wywodzić — → wywieść …   Słownik języka polskiego

  • wywodzić — Wywieść kogoś w pole zob. pole 5 …   Słownik frazeologiczny

  • wywodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wywodzićdzę, wywodzićdzi, wywodzićwódź, wywodzićdzony {{/stl 8}}– wywieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wywodzićwiodę, wywodzićwiedzie, wywodzićwiedź, wywodzićwiódł, wywodzićwiodła, wywodzićwiedli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pole — 1. Martwe pole «fragment jezdni niewidoczny dla kierowcy w danym momencie w żadnym z lusterek»: (...) pogorszeniu uległa widoczność do tyłu (zwiększyło się tzw. martwe pole). DD 16/02/2001. 2. Oddać komuś pole, ustąpić komuś pola «wycofać się z… …   Słownik frazeologiczny

  • okpić — dk VIa, okpię, okpisz, okpij, okpił, okpiony okpiwać ndk I, okpićam, okpićasz, okpićają, okpićaj, okpićał, okpićany, pot. «wywieść w pole, oszukać, zwieść kogoś» Okpić kogoś przy grze w karty. Okpić kogoś na parę tysięcy złotych. okpić się… …   Słownik języka polskiego

  • pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… …   Słownik języka polskiego

  • wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”