wywołać

wywołać
dk I, \wywołaćam, \wywołaćasz, \wywołaćają, \wywołaćaj, \wywołaćał, \wywołaćany - wywoływać ndk VIIIa, \wywołaćłuję, \wywołaćłujesz, \wywołaćłuj, \wywołaćywał, \wywołaćywany
1. «wołaniem skłonić kogoś do wyjścia skądś, do opuszczenia czegoś; przywołać, wezwać dokądś»

Wywołać kogoś z szeregu, z zebrania.

Wywołać aktora na scenę.

∆ rad. Wywołać stację (nadawczo-odbiorczą) «za pomocą odpowiednich sygnałów wezwać stację do odezwania się, nawiązać kontakt przez radio z jakąś stacją»
◊ Wywołać ucznia do tablicy, do odpowiedzi «wezwać ucznia do odpowiedzi na zadany temat, do rozwiązania zadania na tablicy»
□ Nie wywołuj wilka z lasu «nie prowokuj zła, mówiąc o nim»
przen.

Wywoływać z pamięci obrazy przeszłości, czyjąś postać.

2. «obwieścić, ogłosić coś wołaniem; oznajmić dookoła, publicznie»

Wywoływać ceny przedmiotów licytowanych.

3. «sprawić, pociągnąć za sobą jako skutek; spowodować coś, stać się przyczyną czegoś»

Wywołać podziw, zachwyt, entuzjazm, wzruszenie, zainteresowanie.

Wywołać dyskusję, polemikę.

Wywołać skandal, zgorszenie, niezadowolenie, oburzenie, panikę, popłoch, sprzeciw.

Wywołać kłótnię, awanturę, bójkę.

Wywołać zamęt, rozruchy, rewolucję, wojnę.

Wywołać powstanie ludności.

4. fot. «oddziałać na kliszę, błonę lub papier fotograficzny środkami chemicznymi w celu uwidocznienia obrazu utajonego na materiale światłoczułym»

Wywołać film, błonę w ciemni.

Substancje wywołujące.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wywołać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wywoływać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wywołać — Coś wywołuje echo zob. echo 4 …   Słownik frazeologiczny

  • wywoływać — → wywołać …   Słownik języka polskiego

  • wywoływać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wywoływaćłuję, wywoływaćłuje, wywoływaćany {{/stl 8}}– wywołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wywoływaćam, wywoływaća, wywoływaćają, wywoływaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaognić — dk VIa, zaognićnię, zaognićnisz, zaognićnij, zaognićnił, zaognićniony zaogniać ndk I, zaognićam, zaognićasz, zaognićają, zaognićaj, zaognićał, zaognićany 1. «wywołać stan zapalny, rozjątrzyć» Zaognić rany. 2. «wywołać zaczerwienienie, niezdrowy… …   Słownik języka polskiego

  • podrażnić — dk VIa, podrażnićnię, podrażnićnisz, podrażnićnij (podrażnićdrażń), podrażnićnił, podrażnićniony podrażniać ndk I, podrażnićam, podrażnićasz, podrażnićają, podrażnićaj, podrażnićał, podrażnićany 1. «wywołać reakcję narządu zmysłowego; naruszyć… …   Słownik języka polskiego

  • rozgrzać — dk Xb, rozgrzaćgrzeję, rozgrzaćgrzejesz, rozgrzaćgrzej, rozgrzaćgrzał, rozgrzaćgrzali a. rozgrzaćgrzeli, rozgrzaćgrzany rozgrzewać ndk I, rozgrzaćam, rozgrzaćasz, rozgrzaćają, rozgrzaćaj, rozgrzaćał, rozgrzaćany 1. «grzejąc uczynić coś ciepłym,… …   Słownik języka polskiego

  • rozkochać — dk I, rozkochaćam, rozkochaćasz, rozkochaćają, rozkochaćaj, rozkochaćał rozkochiwać ndk VIIIb, rozkochaćkochuję, rozkochaćkochujesz, rozkochaćkochuj, rozkochaćiwał «wywołać w kimś gorące uczucie miłości ku sobie, spowodować zakochanie się czyjeś… …   Słownik języka polskiego

  • wzniecić — dk VIa, wzniecićcę, wzniecićcisz, wznieć, wzniecićcił, wzniecićcony wzniecać ndk I, wzniecićam, wzniecićasz, wzniecićają, wzniecićaj, wzniecićał, wzniecićany 1. «spowodować powstanie ognia, światła; zapalić» Wzniecić ogień, płomień, pożar. przen …   Słownik języka polskiego

  • zaalarmować — dk IV, zaalarmowaćmuję, zaalarmowaćmujesz, zaalarmowaćmuj, zaalarmowaćował, zaalarmowaćowany 1. «wywołać stan alarmu, zawiadomić o grożącym niebezpieczeństwie lub sytuacji wymagającej niezwłocznego działania; pobudzić do czujności» Zaalarmować… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”