Zaalarmować straż pożarną.
Zaalarmować posterunki graniczne.
Zaalarmować czymś opinię publiczną.
Sąsiedzi zaalarmowani zuchwałym napadem.
Słownik języka polskiego . 2013.
zaalarmować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}alarmować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
alarmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, alarmowaćmuję, alarmowaćmuje, alarmowaćany {{/stl 8}}– zaalarmować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zawiadamiać o grożącym niebezpieczeństwie, wzywać do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
