wyżywać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyżywać sięam się, wyżywać sięa się, wyżywać sięają się {{/stl 8}}– wyżyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wyżywać siężyję się, wyżywać siężyje się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzywać się – wyzwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzywać siebie nawzajem do walki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyzwali się na pojedynek na szable. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. częściej ndk… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzywać — los «robić coś ryzykownego, narazić się na niebezpieczeństwo»: W niczym nie chciałem wyzywać losu: pragnąłem być dobrym pracownikiem, dobrym ojcem i najlepszym mężem, jeżeli tylko Renata tego zechce. J. Stawiński, Piszczyk. Jego interesowały… … Słownik frazeologiczny
wyładowywać się – wyładować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o grupie osób: wychodzić skądś, zwykle z jakiegoś pojazdu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wycieczka wyładowała się z autobusu. Wyładowywali się powoli z pociągu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przezywać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ubliżać, wymyślać sobie nawzajem, wyzywać się wzajemnie, używając obelżywych wyrazów, wyzwisk : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie kłótni zawsze się przezywali. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzwać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyzywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyżyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyżywać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzwać — dk IX, wyzwaćzwę, wyzwaćzwiesz, wyzwaćzwij, wyzwaćzwał, wyzwaćzwany wyzywać ndk I, wyzwaćam, wyzwaćasz, wyzwaćają, wyzwaćaj, wyzwaćał, wyzwaćany 1. «wezwać do wzięcia udziału w walce, zapasach, grze itp.» Wyzwać kogoś na pojedynek a. wyzwać kogoś … Słownik języka polskiego
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez … Słownik języka polskiego