wzmóc

wzmóc
dk XI, wzmogę, wzmożesz, wzmóż, wzmógł, wzmogła, wzmogli, wzmożony, wzmógłszy - wzmagać ndk I, \wzmócam, \wzmócasz, \wzmócają, \wzmócaj, \wzmócał, \wzmócany
«uczynić coś większym, intensywniejszym, bardziej nasilonym; zwiększyć, spotęgować»

Wzmóc odporność organizmu.

Wzmagać czujność, ochronę.

Wzmóc terror, represje, walkę z czymś.

Słodycze wzmagają pragnienie.

Pracować ze wzmożonym wysiłkiem, zapałem.

Na drogach wzmożony ruch.

wzmóc się - wzmagać się «przybrać na sile, intensywności, stać się potężniejszym; wzrosnąć, zwiększyć się, spotęgować się»

Wiatr się wzmaga.

Wzmagał się ogień karabinów maszynowych.

Walki się wzmogły.

Gorączka się wzmogła.

Wzmógł się upał, mróz.

Wzmaga się czyjś gniew, czyjaś niechęć, zawziętość.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wzmóc (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wzmagać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzmagać się – wzmóc się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przybierać na sile, intensywności; zwiększać się, potęgować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzmaga się upał, ulewa, mróz, wichura. Wzmaga się chęć, pragnienie czegoś. W godzinach szczytu wzmógł się ruch na stacji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzmagać — → wzmóc …   Słownik języka polskiego

  • podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …   Słownik języka polskiego

  • rozpalić — dk VIa, rozpalićlę, rozpalićlisz, rozpalićpal, rozpalićlił, rozpalićlony rozpalać ndk I, rozpalićam, rozpalićasz, rozpalićają, rozpalićaj, rozpalićał, rozpalićany 1. «rozniecić ogień, spowodować, że coś zacznie się palić» Rozpalić ognisko.… …   Słownik języka polskiego

  • spotęgować — dk IV, spotęgowaćguję, spotęgowaćgujesz, spotęgowaćguj, spotęgowaćował, spotęgowaćowany «uczynić bardziej intensywnym pod jakimś względem; wzmocnić, wzmóc» Huk spotęgowany wielokrotnym echem. Spotęgowane uczucie niechęci. Wiatr spotęgował… …   Słownik języka polskiego

  • udziesięciokrotnić — dk VIa, udziesięciokrotnićnię, udziesięciokrotnićnisz, udziesięciokrotnićnij, udziesięciokrotnićnił, udziesięciokrotnićniony udziesięciokrotniać ndk I, udziesięciokrotnićam, udziesięciokrotnićasz, udziesięciokrotnićają, udziesięciokrotnićaj,… …   Słownik języka polskiego

  • zaognić — dk VIa, zaognićnię, zaognićnisz, zaognićnij, zaognićnił, zaognićniony zaogniać ndk I, zaognićam, zaognićasz, zaognićają, zaognićaj, zaognićał, zaognićany 1. «wywołać stan zapalny, rozjątrzyć» Zaognić rany. 2. «wywołać zaczerwienienie, niezdrowy… …   Słownik języka polskiego

  • zaostrzyć — dk VIb, zaostrzyćrzę, zaostrzyćrzysz, zaostrzyćostrz, zaostrzyćrzył, zaostrzyćrzony zaostrzać ndk I, zaostrzyćam, zaostrzyćasz, zaostrzyćają, zaostrzyćaj, zaostrzyćał, zaostrzyćany 1. «ostrząc, strugając nadać czemuś ostry koniec, uczynić coś… …   Słownik języka polskiego

  • zawiesić — głos «mówiąc, zrobić na chwilę pauzę, aby wzmóc ciekawość słuchaczy lub dać im coś do zrozumienia»: Ksiądz dramatycznie zawiesił głos, rozległ się złowrogi świst wichru (...). W. Kowalewski, Bóg. – Proszę państwa – Zbigniew zawiesza głos. – To… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”