- wzuć
- dk Xa, wzuję, wzujesz, wzuj, wzuł, wzuty - wzuwać ndk I, \wzućam, \wzućasz, \wzućają, \wzućaj, \wzućał, \wzućany,przestarz. «włożyć, wsunąć na nogi obuwie»
Wzuć buty, pantofle, trzewiki.
Słownik języka polskiego . 2013.
wzuć
Look at other dictionaries:
wzuć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wzuwać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzuwać — → wzuć … Słownik języka polskiego
wzuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wzuwaćam, wzuwaća, wzuwaćają, wzuwaćany {{/stl 8}}– wzuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wzuję, wzuje, wzuty, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wkładać obuwie na nogi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzuwać buty na nogi. Wzuć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
w- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane); nadaje im następujące odcienie znaczeniowe, uzupełniające znaczenie czasownika podstawowego» a) «wprowadzenie, włożenie, wniknięcie do wnętrza czegoś, np. wbić,… … Słownik języka polskiego
