zaboleć

zaboleć
dk VIIa, \zabolećboli, \zabolećbolał
(z podmiotem nieżywotnym)
1. «sprawić ból - zmysłowe wrażenie cierpienia; zacząć boleć, rozboleć»

Zabolała kogoś głowa, ręka.

Rana ostro zabolała.

Zabolało kogoś w krzyżu, w kolanie.

◊ Zabolało kogoś serce «zrobiło się komuś przykro, smutno, ktoś się zmartwił czymś»
2. «sprawić ból w znaczeniu psychicznym, moralnym, dotknąć, urazić kogoś, zrobić mu przykrość»

Zabolała kogoś niesprawiedliwość.

Zabolały kogoś czyjeś słowa, niesłuszny zarzut.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zaboleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIb, zabolećli, zabolećlał {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć boleć, rozboleć; także: wywołać krótkotrwały ból : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabolał kogoś ząb. Zabolała kogoś głowa,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

  • zaćmić — dk VIa, zaćmiććmię, zaćmiććmisz, zaćmiććmij, zaćmiććmił, zaćmiććmiony zaćmiewać ndk I, zaćmićam, zaćmićasz, zaćmićają, zaćmićaj, zaćmićał, zaćmićany 1. «uczynić coś ciemnym, ciemniejszym, osłabić światło, blask czegoś, osłabić widoczność czegoś;… …   Słownik języka polskiego

  • zakłuć — dk Xa, zakłućkłuję, zakłućkłujesz, zakłućkłuj, zakłućkłuł, zakłućkłuty zakłuwać ndk I, zakłućam, zakłućasz, zakłućają, zakłućaj, zakłućał, zakłućany 1. «zabić kogoś czymś ostrym, kłującym» Zakłuć kogoś bagnetem. 2. «ukłuć lekko czymś ostrym,… …   Słownik języka polskiego

  • załupać — dk IX, załupaćpie, załupaćał «dać się odczuć jako rozdzierający, pulsujący ból; zaboleć» Załupało go w kościach. Mocno załupała ją noga …   Słownik języka polskiego

  • zarwać — dk IX, zarwaćrwę, zarwaćrwiesz, zarwaćrwij, zarwaćrwał, zarwaćrwany zarywać ndk I, zarwaćam, zarwaćasz, zarwaćają, zarwaćaj, zarwaćał, zarwaćany 1. pot. «zaboleć gwałtownie, krótko; zakłuć boleśnie» Zarwało go w nodze. Chora ręka nagle go zarwała …   Słownik języka polskiego

  • zaćmić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zaćmiewać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaćmić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zaćmiććmię, zaćmiććmi, zaćmiććmij, zaćmiććmiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zarwać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zarywać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zarwać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIb, zarwaćrwie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zaboleć gwałtownie, krótko, niespodziewanie :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”