Zabudować tereny podmiejskie.
Zabudowywać puste place.
Powierzchnia zabudowana.
Zabudować ścianę półkami, kuchnię szafkami.
Zabudować widok na jezioro.
Słownik języka polskiego . 2013.
zabudować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zabudowywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabudowywać — → zabudować … Słownik języka polskiego
zabudowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zabudowywaćowuję, zabudowywaćowuje, zabudowywaćany {{/stl 8}}– zabudować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, zabudowywaćduję, zabudowywaćduje, zabudowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
zabudowanie — n I 1. rzecz. od zabudować. 2. lm D. zabudowanieań zwykle w lm «zespół budynków mających zwykle wspólne przeznaczenie, np. w obrębie gospodarstwa wiejskiego, zakładu przemysłowego» Zabudowania gospodarskie. Zabudowania fabryczne, szpitalne. Coś… … Słownik języka polskiego
zamurować — dk IV, zamurowaćruję, zamurowaćrujesz, zamurowaćruj, zamurowaćował, zamurowaćowany zamurowywać ndk VIIIa, zamurowaćowuję, zamurowaćowujesz, zamurowaćowuj, zamurowaćywał, zamurowaćywany «zakryć, zasłonić, zamknąć coś murem; zamknąć gdzieś coś,… … Słownik języka polskiego
wnęka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wnęce {{/stl 8}}{{stl 7}} wgłębienie w ścianie zewnętrznej lub wewnętrznej budynku lub naturalne wgłębienie w skale, ścianie chodnika kopalni itp.; nisza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wnęka okienna. Pokój z wnęką… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
