zagarniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagarniaćam, zagarniaća, zagarniaćają, zagarniaćany {{/stl 8}}– zagarnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zagarniaćnę, zagarniaćnie, zagarniaćnij, zagarniaćnął, zagarniaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… … Słownik języka polskiego
więcej — 1. «stopień wyższy od dużo, wiele» a) «oznacza zwiększoną względem czegoś liczbę, ilość, miarę; przysłówek używany także w porównaniach (zwykle ze sprecyzowaniem stopnia zwiększenia czegoś, z określeniem dolnej granicy); ponad stan dotychczasowy» … Słownik języka polskiego
kłaść — 1. Kłaść coś komuś na sercu, na serce «polecać gorąco, zobowiązywać do czegoś»: Dziewczynę należy wysłać do sanatorium do Otwocka na czas długi, najkrócej na rok. Wtedy będzie uratowana. (...) – Panie Szymbart! – rzekł lekarz. – Kładę panu na… … Słownik frazeologiczny
łapa — ż IV, CMs. łapie; lm D. łap 1. «noga ssaka (nie mającego kopyt) albo ptaka» Pies siadł na tylnych łapach. Kot liże łapę. 2. rub. żart. «ludzka dłoń; ręka» Dać, dostać po łapach. Daj łapę na zgodę! ◊ pot. Dać w łapę, smarować łapę, wsadzić coś w… … Słownik języka polskiego
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego
owładnąć — dk Va, owładnąćnę, owładnąćniesz, owładnąćnij, owładnąćnął, owładnąćnęła, owładnąćnęli, owładnąćnięty, owładnąćnąwszy 1. «wziąć w posiadanie, we władanie, zawładnąć, zagarnąć» Owładnąć krajem, miastem. 2. «o uczuciach, namiętnościach, wrażeniach … Słownik języka polskiego
pochwycić — dk VIa, pochwycićcę, pochwycićcisz, pochwycićchwyć, pochwycićcił, pochwycićcony 1. «wziąć, ująć; złapać za coś» Pochwycić kogoś za rękę. Pochwycił stojącą w kącie strzelbę. Pochwycił syna w ramiona, w objęcia. ◊ Pochwycić władzę, rządy, ster… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
pozagrabiać — dk I, pozagrabiaćam, pozagrabiaćasz, pozagrabiaćają, pozagrabiaćaj, pozagrabiaćał, pozagrabiaćany 1. «zagrabić, wyrównać grabiami w różnych miejscach; zagarnąć grabiami wiele czegoś» Pozagrabiać ogród, ścieżki. 2. «ograbić wiele osób,… … Słownik języka polskiego
