zagoić

zagoić
dk VIa, \zagoićgoję, \zagoićisz, \zagoićgój, \zagoićił, \zagoićgojony
«spowodować wyleczenie, zabliźnienie się rany, miejsca skaleczonego»

Okłady z ziół zagoiły ranę.

Zagoić ranę maścią.

przen.

Czas zagoi ranę w sercu.

zagoić się «o ranie, skaleczeniu: zostać zagojonym»

Rana szybko się zagoiła.

pot. Do wesela się zagoi «to nic groźnego, wkrótce się zagoi»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zagoić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}goić (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}do wesela się zagoi {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zagoić się — (Coś) zagoiło się na kimś jak na psie zob. pies 2. Do wesela się zagoi zob. wesele 1 …   Słownik frazeologiczny

  • goić się – zagoić się — {{/stl 13}}{{stl 33}} o ranach, skaleczeniach i innych chorych miejscach: podlegać gojeniu, stawać się zagojonym; zabliźniać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Poparzona skóra goi się powoli. Rana na łokciu wreszcie się zagoiła. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • goić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, goję, goi, gój, gojony {{/stl 8}}– zagoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} leczyć, powodować zabliźnienie się ran, skaleczeń, wrzodów itp. : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podgoić — dk VIa, podgoićgoję, podgoićgoisz, podgoićgój, podgoićgoił, podgoićgojony podgajać ndk I, podgoićam, podgoićasz, podgoićają, podgoićaj, podgoićał «zagoić trochę, częściowo» Podgoić ranę. podgoić się podgajać się «zostać zagojonym trochę,… …   Słownik języka polskiego

  • wygoić — dk VIa, wygoićgoję, wygoićgoisz, wygoićgój, wygoićgoił, wygoićgojony wygajać ndk I, wygoićam, wygoićasz, wygoićają, wygoićaj, wygoićał, wygoićany «spowodować zabliźnienie się miejsc skaleczonych, ran, wrzodów; wyleczyć je» Po wygojonych ranach… …   Słownik języka polskiego

  • za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

  • zaleczyć — dk VIb, zaleczyćczę, zaleczyćczysz, zaleczyćlecz, zaleczyćczył, zaleczyćczony «lecząc zatrzymać proces rozwoju choroby; chwilowo, niezupełnie wyleczyć (chorobę), powierzchownie zagoić (ranę)» Zaleczyć płuca, ranę. Zaleczona gruźlica …   Słownik języka polskiego

  • zarosnąć — + rzad. zaróść dk Vc, zarosnąćrośnie, zarosnąćrósł, zarosnąćrosła, zarosnąćrośnięty, zarosnąćrósłszy zarastać ndk I, zarosnąćta, zarosnąćają, zarosnąćał 1. «o roślinach, roślinności: rosnąc pokryć coś, rozprzestrzenić się; rozrosnąć się,… …   Słownik języka polskiego

  • zbliznowacieć — dk III, zbliznowaciećeje, zbliznowaciećciał «o ranie: zamienić się w bliznę, pokryć się tkanką łączną; zagoić się» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”