Zakłócenia w komunikacji miejskiej.
Zakłócenia w dostawach towarów.
Zakłócenia w odbiorze fal radiowych.
Słownik języka polskiego . 2013.
zakłócenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zakłócić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakłócenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zakłócenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
arytmia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zakłócenie lub brak rytmu; nierytmiczność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Arytmia w pracy jakiegoś urządzenia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
perturbacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. perturbacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zakłócenie, naruszenie normalnego biegu zjawisk, ustalonego porządku rzeczy; zamieszanie, zamęt : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
awantura — ż IV, CMs. awanturaurze; lm D. awanturaur 1. «zakłócenie spokoju; kłótnia, zajście» Nocne, pijackie, przykre awantury. Mieć z kimś awanturę. Robić, wszczynać awantury. Szukać, unikać awantur. Doszło do awantury. Ktoś jest zdolny, pochopny do… … Słownik języka polskiego
bezhołowie — n I, blm pot. «zakłócenie zwykłego porządku; bezład, zamieszanie, chaos, nieład» Panuje gdzieś bezhołowie. ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
burza — ż II, DCMs. burzarzy; lm D. burz «gwałtowne zakłócenie równowagi atmosferycznej, połączone z silnym wiatrem, często z grzmotami i piorunami oraz z obfitymi opadami» Burza gradowa, śnieżna, huraganowa, z piorunami. Burza na morzu. Zbiera się na… … Słownik języka polskiego
eksces — m IV, D. u, Ms. ekscessie; lm M. y zwykle w lm, książk. «naruszenie porządku publicznego, zakłócenie spokoju; wybryk, wyskok, wykroczenie» Ekscesy chuliganów. Sprawca ekscesu. Położyć kres ekscesom. Doszło do ekscesów. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
napięcie — n I 1. rzecz. od napiąć. 2. lm D. napięciepięć «stan naprężenia, stan silnego naciągnięcia czegoś elastycznego» Napięcie mięśni, muskułów. Napięcie powłoki balonu. przen. «stan dużej intensywności, wielkiego nasilenia czegoś; stan naprężenia… … Słownik języka polskiego
perturbacja — ż I, DCMs. perturbacjacji; lm D. perturbacjacji (perturbacjacyj) 1. zwykle w lm «naruszenie, zakłócenie ustalonego porządku; zamieszanie, zamęt» Perturbacje finansowe. Perturbacje z powodu przeprowadzki. 2. astr. «zakłócenia stanu lub ruchu ciał… … Słownik języka polskiego
pomieszać — dk I, pomieszaćam, pomieszaćasz, pomieszaćają, pomieszaćaj, pomieszaćał, pomieszaćany 1. «mieszając połączyć ze sobą kilka substancji, sprawić, że coś się połączy, przeniknie, splecie; zmieszać» Pomieszać farbę czerwoną z białą. Zapach perfum… … Słownik języka polskiego
