Śnieżyce zakłóciły komunikację.
Zakłócić ciszę, spokój, szczęście.
Słownik języka polskiego . 2013.
zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłócać — → zakłócić … Słownik języka polskiego
zamącić — dk VIa, zamącićcę, zamącićcisz, zamącićmąć, zamącićcił, zamącićcony rzad. zamącać ndk I, zamącićam, zamącićasz, zamącićają, zamącićaj, zamącićał, zamącićany 1. «bełtając, mieszając uczynić mętnym, nieprzezroczystym; wzburzyć, zmącić» Zamącić wodę … Słownik języka polskiego
zakłócać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakłócaćam, zakłócaća, zakłócaćają, zakłócaćany {{/stl 8}}– zakłócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zakłócaćcę, zakłócaćci, zakłócaćkłóć, zakłócaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
namącić — dk VIa, namącićcę, namącićcisz, namącićmąć, namącićcił pot. «spowodować wiele zamieszania, zmącić, zakłócić spokój» ◊ Namącić komuś w głowie «wprowadzić zamęt do czyichś myśli» … Słownik języka polskiego
namieszać — dk I, namieszaćam, namieszaćasz, namieszaćają, namieszaćaj, namieszaćał, namieszaćany 1. «mieszając pewien czas dodać czegoś do mieszaniny; wiele pomieszać, zmieszać» Namieszać wody do wina. Namieszać farb, barwników. 2. pot. «zasiać niepokój,… … Słownik języka polskiego
naruszyć — dk VIb, naruszyćszę, naruszyćszysz, naruszyćrusz, naruszyćszył, naruszyćszony naruszać ndk I, naruszyćam, naruszyćasz, naruszyćają, naruszyćaj, naruszyćał, naruszyćany 1. «ująć coś z jakiejś całości; napocząć» Naruszyć kapitał, oszczędności.… … Słownik języka polskiego
omroczyć — dk VIb, omroczyćczę, omroczyćczysz, omrocz, omroczyćczył, omroczyćczony omraczać ndk I, omroczyćam, omroczyćasz, omroczyćają, omroczyćaj, omroczyćał, omroczyćany 1. «okryć mrokiem, ciemnością; zaciemnić, ocienić» Omroczone zasłonami okna. Cień… … Słownik języka polskiego
pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić … Słownik języka polskiego
pomącić — dk VIa, pomącićmącę, pomącićmącisz, pomącićmąć, pomącićcił, pomącićcony 1. «sprawić, że jakaś ciecz staje się mętna, nieprzezroczysta; zmącić» Pomącić wodę w jeziorze. 2. «wprowadzić nieład, zamieszanie, niepokój; zakłócić» Pomącić czyjeś myśli.… … Słownik języka polskiego
