- chlustać
- ndk I, \chlustaćam, \chlustaćasz, \chlustaćają, \chlustaćaj, \chlustaćał, \chlustaćany a. IX, chluszczę, chluszczesz, chluszcz - chlusnąć dk Va, \chlustaćnę, chluśniesz, chluśnij, \chlustaćnął, \chlustaćnęła, \chlustaćnęli, chluśnięty, \chlustaćnąwszy1. «gwałtownie lać, wylewać coś; tryskać, pryskać jakimś płynem; o płynie: lać się, rozlewać się, wylewać się z wielką siłą, uderzać o coś z charakterystycznym odgłosem, chlustem»
Chlusnąć wodą na ogień.
Burza chlustała ulewą.
Morze chluszcze o brzeg.
Woda chlusta z rynny.
Krew chlusnęła z rany.
2. częściej dk, pot. «szybko skoczyć, zwłaszcza w wodę, błoto itp.»Żaba chlusnęła w bagno.
Chlusnąć do rowu, w drzwi, za próg.
3. częściej dk, pot. «mocno, z rozmachem uderzyć; walnąć»Chlusnąć kogoś w twarz, po plecach, przez łeb.
Chlusnąć konia batem.
4. częściej dk, posp. «wypić (trunek)»5. posp. «wykrzykiwać przekleństwa, wyzwiska; złorzeczyć komuś, kląć, przeklinać, bluzgać»Chlusnąć przekleństwami.
chlustać się - chlusnąć się rzad. «polewać się czymś; chlapać się»Chlustać się w wannie.
Słownik języka polskiego . 2013.