zamrzeć
Look at other dictionaries:
zamrzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zamierać;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}serce {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}stanęło [zamarło i in.]; słowa [pytania, prośby i in.] zamarły {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamrzeć — 1. Dech, oddech zamarł komuś w piersi (w piersiach) «ktoś przestał na moment oddychać, zwykle z emocji»: Przestał oddychać, oddech zamarł mu w piersiach. Przez jakąś niepojęcie krótką chwilę wątpił, wątpił tak, jak się wątpi w chwili największej … Słownik frazeologiczny
dech — 1. Bez tchu a) «dusząc się z braku powietrza, ze zmęczenia»: Pędem przebiegł korytarz, jeszcze dwa duże królewskie pokoje – i bez tchu dopadł do sypialni króla. J. Korczak, Maciuś. b) «bez przerwy, bez odpoczynku»: Jaś odważył się na tę rzecz… … Słownik frazeologiczny
oddech — 1. Złapać, łapać, chwycić drugi oddech «przy długotrwałym wysiłku przezwyciężyć, przezwyciężać uczucie zmęczenia lub chwilową stagnację, poczuć, czuć przypływ świeżych sił»: Zdystansuj się do sytuacji, złap drugi oddech. Wróć i spokojnie wyłóż… … Słownik frazeologiczny
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
usta — 1. Być na ustach wszystkich «być powszechnie wspominanym, być przedmiotem rozmów»: Najwyższy czas dowiedzieć się czegoś o słodkiej Penelope Cruz, bo już niedługo będzie na ustach wszystkich. Cosm 7/2000. 2. Coś przechodzi z ust do ust «coś jest… … Słownik frazeologiczny
warga — Słowa, pytania itp. zamarły komuś na wargach zob. zamrzeć 2. Sznurować, zasznurować wargi zob. sznurować. Umoczyć wargi w kieliszku, w winie, w wódce itp. zob. umoczyć. Uśmiech błądzi, błąka się na czyichś wargach zob. uśmiech 2. Wykrzywić,… … Słownik frazeologiczny
obumrzeć — dk XI, obumrzećmrę, obumrzećmrzesz, obumrzećmrzyj, obumrzećmarł, obumrzećmarłszy obumierać ndk I, obumrzećam, obumrzećasz, obumrzećają, obumrzećaj, obumrzećał 1. «o żywych organizmach, tkankach: przestać funkcjonować, stać się martwym; zamrzeć» 2 … Słownik języka polskiego
zamierać — ndk I, zamieraćam, zamieraćasz, zamieraćają, zamieraćaj, zamieraćał zamrzeć dk XI, zamieraćmrę, zamieraćmrzesz, zamieraćmrzyj, zamieraćmarł 1. «o żywych organizmach, tkankach: przestawać żyć, funkcjonować, stawać się martwym; obumierać, martwieć; … Słownik języka polskiego
zaniknąć — dk Va a. Vc, zaniknąćnie, zaniknąćnął a. zaniknąćnikł, zaniknąćnęła a. zaniknąćkła, zaniknąćkłszy zanikać ndk I, zaniknąćka, zaniknąćał 1. «stać się niewidocznym, zginąć z oczu; zniknąć» Coś zanika w mroku. Słońce zanikało za horyzontem. Ląd… … Słownik języka polskiego
