Zaorać pole pod jęczmień.
Koło zaorało się w piasek.
Zaorywać się po całych dniach.
Słownik języka polskiego . 2013.
zaorać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaorywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaorywać się– zaorać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wgłębiać się w coś, utykać w czymś głęboko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziób samolotu głęboko zaorał się w ziemi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaorywać — → zaorać … Słownik języka polskiego
zaorywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zaorywaćruję, zaorywaćruje, zaorywaćany {{/stl 8}}– zaorać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, zaorywaćorzę, zaorywaćorze, zaorywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} orząc, spulchniać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poorać — dk IX, poorzę, poorzesz, poorz, poorany 1. «zorać w wielu miejscach, zorać wszystko, skończyć oranie; zaorać» Poorać pola przed siewem. Poorać i obsiać ugory. Pola były dopiero gdzieniegdzie poorane. przen. «porysować, poryć, porobić na czymś… … Słownik języka polskiego
ściernisko — n II, N. ścierniskokiem; lm D. ścierniskoisk 1. «pole po skoszeniu rosnących na nim roślin, głównie zbóż, z pozostawionymi dolnymi częściami roślin; rżysko» Zbierać kłosy na ściernisku. Zaorać ściernisko. 2. rzad. → ścierń w zn. 1 … Słownik języka polskiego
worać — dk IX, worzę, worzesz, worz, woraćał, woraćany worywać ndk VIIIa, woraćruję, woraćrujesz, woraćruj, woraćywał, woraćywany, rzad. «orząc, wprowadzić coś (np. nawóz) w głąb gleby; przyorać» Worać głęboko obornik. worać się 1. «zaorać dla siebie… … Słownik języka polskiego
zaorany — zaoranyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zaorać (p.) zaorany w użyciu przym., pot. «ciężko pracujący, nie mający ani chwili wolnej; zapracowany, zaharowany» … Słownik języka polskiego
zorać — dk IX, zorzę, zorzesz, zorz, zorał, zorany rzad. zorywać ndk VIIIa, zoraćruję, zoraćrujesz, zoraćruj, zoraćywał, zoraćywany «zaorać wszystko, zakończyć orkę» Zorać ugór. Zorać pole traktorem, końmi. Zorać glebę pod żyto. przen. «porobić bruzdy,… … Słownik języka polskiego
żytnisko — n II, N. żytniskokiem; lm D. żytniskonisk «ściernisko po skoszonym życie; pole, z którego zostało sprzątnięte żyto; pole, na którym w poprzednim roku było uprawiane żyto» Zaorać żytnisko … Słownik języka polskiego
