- zasiew
- m IV, D. -u, Ms. \zasiewwie; lm M. -y1. «zasianie czegoś, siew»
Jesienne zasiewy.
2. «łan już rosnących roślin pochodzących z siewu»
Słownik języka polskiego . 2013.
zasiew
Look at other dictionaries:
zasiew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zasiewwie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co zostało zasiane; zasianie czegoś, siew : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jesienny, wiosenny zasiew. Przygotować ziarno do zasiewów.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uprawa — ż IV, CMs. uprawawie; lm D. upraw 1. blm «przygotowanie roli pod zasiew roślin, obejmujące szereg zabiegów uprawowych, takich jak orka, bronowanie itp.» Uprawa prymitywna, ręczna. Mechaniczna uprawa roli. 2. «cykl zabiegów od zasiewu lub… … Słownik języka polskiego
łan — m IV, D. u, Ms. łanie; lm M. y 1. «ziemia przeznaczona pod zasiew, ziemia uprawna; zboże rosnące na zagonie» Łany pod lasem. Dojrzewają łany zbóż. 2. hist. «obszar ziemi dany osadnikowi przez panującego księcia do uprawy» 3. hist. «dawna… … Słownik języka polskiego
mieszanka — ż III, CMs. mieszankance; lm D. mieszankanek «kilka substancji, produktów, gatunków czegoś itp., zmieszanych ze sobą, przeznaczonych do użytku lub przerobu; mieszanina o określonym składzie i przeznaczeniu» Mieszanka warzywna, owocowa, ziołowa.… … Słownik języka polskiego
orać — ndk IX, orzę, orzesz, orz, orał, orany 1. «żłobić bruzdy w roli, odkładając skiby za pomocą pługa ręcznego lub maszynowego (dawniej: za pomocą radła lub sochy) dla przygotowania gleby pod zasiew» Orać głęboko, płytko. Orać pole, ugór, rżysko.… … Słownik języka polskiego
posiew — m IV, D. u, Ms. posiewwie; lm M. y 1. rzad. «rzucenie nasion roślin w glebę w celu uzyskania z nich plonu, siew; także: to, co zostało zasiane; zasiew» 2. biol. «przenoszenie na pożywki określonych drobnoustrojów w celach naukowo badawczych lub… … Słownik języka polskiego
przedplon — m IV, D. u, Ms. przedplonnie; lm M. y 1. leśn. «uprawa poprzedzająca odnowienie lasu właściwymi gatunkami drzew, przygotowująca dla nich odpowiednie warunki środowiska; drzewa i krzewy przeznaczone na tę uprawę» 2. roln. ogr. «każdy zasiew… … Słownik języka polskiego
przysposobić — dk VIa, przysposobićbię, przysposobićbisz, przysposobićsób, przysposobićbił, przysposobićbiony przysposabiać ndk I, przysposobićam, przysposobićasz, przysposobićają, przysposobićaj, przysposobićał, przysposobićany 1. «uczynić odpowiednim,… … Słownik języka polskiego
rozorać — dk IX, rozoraćorzę, rozoraćorzesz, rozoraćorz, rozoraćał, rozoraćany rozorywać ndk VIIIa, rozoraćruję, rozoraćrujesz, rozoraćruj, rozoraćywał, rozoraćywany «orząc zniwelować, zniszczyć coś; orząc przygotować ziemię pod zasiew» Rozorać miedze i… … Słownik języka polskiego
wyrobić — dk VIa, wyrobićbię, wyrobićbisz, wyrobićrób, wyrobićbił, wyrobićbiony wyrabiać ndk I, wyrobićam, wyrobićasz, wyrobićają, wyrobićaj, wyrobićał, wyrobićany 1. częściej ndk «wykonywać coś (stale i masowo) z określonego surowca; wytwarzać z danego… … Słownik języka polskiego
