zasmucić

zasmucić
dk VIa, \zasmucićcę, \zasmucićcisz, \zasmucićsmuć, \zasmucićcił, \zasmucićcony - zasmucać ndk I, \zasmucićam, \zasmucićasz, \zasmucićają, \zasmucićaj, \zasmucićał, \zasmucićany
«uczynić kogoś smutnym, wywołać smutek u kogoś; zmartwić, przygnębić kogoś»

Zasmucić kogoś złą nowiną.

Ta myśl go zasmuciła.

zasmucić się - zasmucać się «pogrążyć się w smutku, stać się smutnym»

Zasmucić się bardzo, wielce.

Zasmucił się na wiadomość o chorobie przyjaciela.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zasmucać się – zasmucić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się smutnym, przygnębionym; pogrążać się w smutku, martwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasmucać się z błahego powodu. Zasmucić się na wieść o śmierci kogoś bliskiego. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozżalić — dk VIa, rozżalićlę, rozżalićlisz, rozżalićżal, rozżalićlił, rozżalićlony rozżalać ndk I, rozżalićam, rozżalićasz, rozżalićają, rozżalićaj, rozżalićał, rozżalićany «wzbudzić, wywołać w kimś uczucie żalu, smutku, rozgoryczenia; rozgoryczyć;… …   Słownik języka polskiego

  • zafrasować — dk IV, zafrasowaćsuję, zafrasowaćsujesz, zafrasowaćsuj, zafrasowaćował, zafrasowaćowany przestarz. «sprawić komuś przykrość, przysporzyć komuś zmartwienia; zasmucić, zmartwić» Mocno zafrasował ojca swoim zachowaniem. zafrasować się «zmartwić się …   Słownik języka polskiego

  • zmartwić — dk VIa, zmartwićwię, zmartwićwisz, zmartw, zmartwićwił, zmartwićwiony «stać się przyczyną czyjegoś smutku, czyjejś zgryzoty; zasmucić» Matkę zmartwiła choroba syna. Zmartwić nauczyciela nieposłuszeństwem. zmartwić się «pogrążyć się w smutku,… …   Słownik języka polskiego

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • upuścić — komuś (sobie) krwi «zasmucić kogoś, zranić czyjeś uczucia, dotkliwie komuś dokuczyć» …   Słownik frazeologiczny

  • upuszczać — Upuścić komuś (sobie) krwi «zasmucić kogoś, zranić czyjeś uczucia, dotkliwie komuś dokuczyć» …   Słownik frazeologiczny

  • osępieć — dk III, osępiećeję, osępiećejesz, osępiećej, osępiećpiał, osępiećeli, osępiećpiały, osępiećpiali «stać się smutnym, przygnębionym; zasmucić się, osowieć» Po przykrym zdarzeniu jeszcze bardziej osępiał …   Słownik języka polskiego

  • zachmurzyć — dk VIb, zachmurzyćrzę, zachmurzyćrzysz, zachmurzyćchmurz, zachmurzyćrzył, zachmurzyćrzony zachmurzać ndk I, zachmurzyćam, zachmurzyćasz, zachmurzyćają, zachmurzyćaj, zachmurzyćał, zachmurzyćany «pokryć, zasnuć chmurami, chmurą» Zachmurzony… …   Słownik języka polskiego

  • zmarkotnieć — dk III, zmarkotniećeję, zmarkotniećejesz, zmarkotniećej, zmarkotniećniał, zmarkotniećeli, zmarkotniećniały, zmarkotniećniali «stać się markotnym, zasmucić się» Zmarkotnieć usłyszawszy przykrą nowinę …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”