zataić

zataić
dk VIa, \zataićtaję, \zataićisz, \zataićtaj, \zataićił, \zataićtajony - zatajać ndk I, \zataićam, \zataićasz, \zataićają, \zataićaj, \zataićał, \zataićany
«utrzymać coś w tajemnicy, nie wyjawić czegoś, nie powiedzieć o czymś; przemilczeć»

Zataić swoje przewinienie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zatajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatajaćam, zatajaća, zatajaćają, zatajaćany {{/stl 8}}– zataić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zatajaćtaję, zatajaćtai, zatajaćtaj, zatajaćtajony {{/stl 8}}{{stl 7}} świadomie, celowo zachowywać coś w tajemnicy,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • korzec — 1. Chować, kryć coś pod korzec, pod korcem; trzymać coś pod korcem «ukrywać coś, starać się coś zataić, utrzymać w tajemnicy»: Unia wcale się nie boi tego, że sprawy etyczne, religijne będą przedmiotem debaty publicznej, czyli dopuszcza w swoich… …   Słownik frazeologiczny

  • powiedzieć — 1. Jeśli (jak) się powiedziało a, (to) trzeba powiedzieć b «jeśli się coś rozpoczęło, to trzeba to doprowadzić do końca»: Musisz jej pomóc przy załatwianiu tych formalności, sam ją namawiałeś do wyjazdu, a jak się powiedziało a, to trzeba… …   Słownik frazeologiczny

  • chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w …   Słownik języka polskiego

  • korzec — m II, D. korzecrca; lm M. korzecrce, D. korzecrców 1. «dawna polska miara objętości ciał sypkich zawierająca 32 garnce, tj. około 120 litrów; także: miara ciężaru równająca się w przybliżeniu 98 kilogramom» Korzec mąki, pszenicy, kartofli. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • pokryć — dk Xa, pokryćkryję, pokryćkryjesz, pokryćkryj, pokryćkrył, pokryćkryty pokrywać ndk I, pokryćam, pokryćasz, pokryćają, pokryćaj, pokryćał, pokryćany 1. «dać obicie na coś; obić, obszyć powierzchnię czegoś» Pokryć fotel skórą. Pokryć futro… …   Słownik języka polskiego

  • przemilczeć — dk VIIb, przemilczećczę, przemilczećczysz, przemilczećmilcz, przemilczećczał, przemilczećczeli, przemilczećczany przemilczać ndk I, przemilczećam, przemilczećasz, przemilczećają, przemilczećaj, przemilczećał, przemilczećany 1. «przetrwać jakiś… …   Słownik języka polskiego

  • przyczaić się — dk VIa, przyczaić sięczaję się, przyczaić sięczaisz się, przyczaić sięczaj się, przyczaić sięczaił się przyczajać się ndk I, przyczaić sięam się, przyczaić sięasz się, przyczaić sięają się, przyczaić sięaj się, przyczaić sięał się 1. «ukryć się,… …   Słownik języka polskiego

  • przytaić — dk VIa, przytaićtaję, przytaićisz, przytaićtaj, przytaićił, przytaićtajony przytajać ndk I, przytaićam, przytaićasz, przytaićają, przytaićaj, przytaićał, przytaićany, przestarz. «ukryć, zataić» dziś tylko we fraz. Przytaić oddech «wstrzymać,… …   Słownik języka polskiego

  • skryć — dk Xa, skryję, skryjesz, skryj, skrył, skryty skrywać ndk I, skryćam, skryćasz, skryćają, skryćaj, skryćał, skryćany 1. «umieścić w ukryciu, w niewidocznym, tajemnym miejscu; ukryć, schować» Skryć biżuterię przed złodziejami. Skryć zawiniątko za… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”