zawładnąć

zawładnąć
dk Va, \zawładnąćnę, \zawładnąćniesz, \zawładnąćnij, \zawładnąćnął, \zawładnąćnęła, \zawładnąćnęli, \zawładnąćnięty, \zawładnąćnąwszy
«zostać władcą, panem czegoś, objąć władzę nad czymś; zdobyć, opanować coś»

Zawładnąć krajem, ziemią, dziedzictwem.

przen.

Myśli zawładnęły nim całkowicie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • zawładnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zawładnąćnę, zawładnąćnie, zawładnąćnij, zawładnąćnął, zawładnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} objąć władzę nad czymś, zostać władcą czegoś, wejść w posiadanie czegoś;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • owładnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, owładnąćnę, owładnąćnie, owładnąćnij, owładnąćnął, owładnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć czymś władać, siłą zdobyć panowanie; zagarnąć, zawładnąć : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • owładnąć — dk Va, owładnąćnę, owładnąćniesz, owładnąćnij, owładnąćnął, owładnąćnęła, owładnąćnęli, owładnąćnięty, owładnąćnąwszy 1. «wziąć w posiadanie, we władanie, zawładnąć, zagarnąć» Owładnąć krajem, miastem. 2. «o uczuciach, namiętnościach, wrażeniach …   Słownik języka polskiego

  • przemóc — dk XI, przemócmogę, przemócmożesz, przemócmóż, przemócmógł, przemócmogła, przemócmogli, przemócmógłszy rzad. przemagać ndk I, przemócam, przemócasz, przemócają, przemócaj, przemócał, przemócany 1. «zwyciężyć, pokonać kogoś w walce, zawładnąć… …   Słownik języka polskiego

  • styranizować — dk IV, styranizowaćzuję, styranizowaćzujesz, styranizowaćzuj, styranizowaćował, styranizowaćowany «całkowicie podporządkować sobie kogoś, zawładnąć kimś, wymuszając bezwzględne posłuszeństwo; despotycznie narzucić komuś swoją wolę, nie znosząc… …   Słownik języka polskiego

  • ulec — rzad. ulegnąć dk Vc, ulegnę, ulegniesz, ulegnij, uległ, uległszy ulegać ndk I, ulecam, ulecasz, ulecają, ulecaj, ulecał 1. «zaprzestać walki uznając czyjąś przewagę, wyższość, poddać się, skapitulować; zostać pokonanym» Ulec w nierównej walce.… …   Słownik języka polskiego

  • zająć — dk Xc, zająćjmę, zająćjmiesz, zająćjmij, zająćjął, zająćjęła, zająćjęli, zająćjęty, zająćjąwszy zajmować ndk IV, zająćmuję, zająćmujesz, zająćmuj, zająćował, zająćowany 1. «zapełnić, wypełnić sobą lub czymś jakąś przestrzeń, powierzchnię czegoś»… …   Słownik języka polskiego

  • zapanować — dk IV, zapanowaćnuję, zapanowaćnujesz, zapanowaćnuj, zapanowaćował rzad. zapanowywać ndk VIIIa, zapanowaćowuję, zapanowaćowujesz, zapanowaćowuj, zapanowaćywał 1. «osiągnąć nad kimś władzę, zawładnąć kimś, czymś» Zapanować nad otoczeniem.… …   Słownik języka polskiego

  • zawojować — dk IV, zawojowaćjuję, zawojowaćjujesz, zawojowaćjuj, zawojowaćował, zawojowaćowany zawojowywać ndk VIIIa, zawojowaćowuję, zawojowaćowujesz, zawojowaćowuj, zawojowaćywał, zawojowaćywany «podbić, opanować wygrawszy wojnę» Zawojować sąsiednie kraje …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”