- zawzięcie
- \zawzięcieej«z zawziętością, z uporem, z zapałem, z wielką energią»
Milczeć zawzięcie.
Pracować zawzięcie.
Spierać się o coś zawzięcie.
Słownik języka polskiego . 2013.
zawzięcie
Look at other dictionaries:
zawzięcie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} z zawziętością, z zapałem, nie dając za wygraną; zaciekle, uparcie, zapamiętale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłócić się z kimś zawzięcie. Pracować zawzięcie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
wilk — 1. Bajka o żelaznym wilku «opowiadanie o czymś, co wydaje się nieprawdopodobne, nierealne, w co trudno uwierzyć»: Bezrobocie w peerelu oficjalnie nie istniało, więc i zasiłki dla bezrobotnych wydawały się bajką o żelaznym wilku. Metr 06/04/2001.… … Słownik frazeologiczny
kłócić — ndk VIa, kłócićcę, kłócićcisz, kłóć, kłócićcił, kłócićcony 1. «doprowadzać do kłótni, niezgody» Kłócić między sobą sąsiadów. 2. reg. «wstrząsać naczyniem z cieczą, powodując jej zmieszanie, gwałtownie mieszać» 3. przestarz. «wprowadzać… … Słownik języka polskiego
kuma — ż IV, CMs. kumie; lm D. kum 1. «matka chrzestna w stosunku do ojca chrzestnego i do rodziców dziecka lub matka dziecka w stosunku do jego rodziców chrzestnych» 2. pot. «przyjaciółka, sąsiadka, kumoszka» Kumy plotkują zawzięcie. Latać po kumach … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
pieniacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y «człowiek lubiący się procesować z błahych powodów, zawzięcie się procesujący» … Słownik języka polskiego
rżnąć — a. rznąć ndk Va, rżnąćnę, rżnąćniesz, rżnąćnij, rżnąćnął, rżnąćnęła, rżnąćnęli, rżnąćnięty 1. «ciąć, krajać, przecinać, piłować» Rżnąć drzewo, sieczkę. 2. «wyrzynać ozdoby, ryć, rzeźbić, szlifować, grawerować» Rżnąć (wzór, rysunek) w drewnie,… … Słownik języka polskiego
skakać — ndk IX, skaczę, skaczesz, skacz, skakaćał skoczyć dk VIb, skakaćczę, skakaćczysz, skocz, skakaćczył 1. «odrywać się na chwilę od ziemi, odbijając się nogami; wykonywać skok albo skoki; posuwać się naprzód, wykonując skok lub skoki» Dziewczynka… … Słownik języka polskiego
spierać się — ndk I, spierać sięam się, spierać sięasz się, spierać sięają się, spierać sięaj się, spierać sięał się «toczyć z kimś spór; wadzić się, sprzeczać się, polemizować» Spierać się ostro, zawzięcie. Spierać się o coś, na jakiś temat … Słownik języka polskiego
