Zaznać biedy, głodu.
Zaznać cierpienia.
Zaznać rozkoszy.
Nie zaznać spokoju.
Nic dobrego w życiu nie zaznał.
Słownik języka polskiego . 2013.
zaznać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaznawać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaznawać — → zaznać … Słownik języka polskiego
zaznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, zaznawaćznaję, zaznawaćznaje, zaznawaćwaj {{/stl 8}}– zaznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zaznawaćam, zaznawaća, zaznawaćają, zaznawaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} doznawać, doświadczać czegoś, odczuwać, przeżywać coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
użyć — 1. pot. Użyć jak pies w studni «nie zaznać niczego dobrego, źle spędzić czas»: – Ale Tomek! Tomek używa też jak pies w studni! Ho! Ho! Ho! – zaczął się znowu śmiać wujek. – On dopiero ma tam za swoje! H. Ożogowska, Dziewczyna. 2. Używać sobie na… … Słownik frazeologiczny
używać — 1. pot. Użyć jak pies w studni «nie zaznać niczego dobrego, źle spędzić czas»: – Ale Tomek! Tomek używa też jak pies w studni! Ho! Ho! Ho! – zaczął się znowu śmiać wujek. – On dopiero ma tam za swoje! H. Ożogowska, Dziewczyna. 2. Używać sobie na… … Słownik frazeologiczny
bieda — I ż IV, CMs. biedzie 1. blm «brak wystarczających środków materialnych do zaspokajania potrzeb; niedostatek, ubóstwo» Zaznać biedy. Żyć w biedzie. Bieda gdzieś panuje, zagląda komuś w oczy, wkrada się do domu. ◊ Bieda z nędzą, bieda aż piszczy «o … Słownik języka polskiego
doświadczyć — dk VIb, doświadczyćczę, doświadczyćczysz, doświadczyćświadcz, doświadczyćczył, doświadczyćczony doświadczać ndk I, doświadczyćam, doświadczyćasz, doświadczyćają, doświadczyćaj, doświadczyćał, doświadczyćany 1. «doznać czego, zaznać, odczuć;… … Słownik języka polskiego
głód — m IV, D. głodu, Ms. głodzie, blm 1. «stan organizmu związany z niedoborem lub brakiem pożywienia; uczucie czczości spowodowane brakiem pożywienia» Dojmujący, straszny głód. Pracować o głodzie. Zaspokoić pierwszy głód. Cierpieć, znosić głód.… … Słownik języka polskiego
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
pociecha — ż III, CMs. pociechaesze; lm D. pociechaech 1. «pocieszenie, pokrzepienie ducha, ukojenie» Doznać, zaznać pociechy. Potrzebować, szukać pociechy. Nieść komuś pociechę. Przynosić komuś słowa pociechy. 2. «to, co przynosi ukojenie, zadowolenie,… … Słownik języka polskiego
