zderzać się
Look at other dictionaries:
zderzać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zderzać sięam się, zderzać sięa się, zderzać sięają się {{/stl 8}}– zderzyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zderzać sięrzę się, zderzać sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszając się, uderzać o siebie, wpadać na … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbijać się — I – rozbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozbiciu, zniszczeniu; rozpadać się na części wskutek uderzenia, upadku itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oba samochody rozbiły się w wypadku. Dzbanek rozbił się o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walić się — I – walnąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać samego siebie, uderzać się niechcący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walić się w piersi ze skruchą. Walnąć się o wystający korzeń. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zderzyć się — dk VIb, zderzyć sięrzę się, zderzyć sięrzysz się, zderz się, zderzyć sięrzył się zderzać się ndk I, zderzyć sięam się, zderzyć sięasz się, zderzyć sięają się, zderzyć sięaj się, zderzyć sięał się «uderzyć o siebie, wpaść na siebie z pewną siłą»… … Słownik języka polskiego
uderzać się – uderzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stykać się gwałtownie jakąś częścią ciała z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uderzył się kolanem o szafę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stukać się – stuknąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać jakąś częścią ciała w coś twardego; zderzać się z czymś (twardym) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stuknął się czołem we framugę drzwi. Stuknęła się lekko w łokieć. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zderzyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zderzać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stukać — ndk I, stukaćam, stukaćasz, stukaćają, stukaćaj, stukaćał stuknąć dk Va, stukaćnę, stukaćniesz, stukaćnij, stukaćnął, stukaćnęła, stukaćnęli, stukaćnąwszy 1. «uderzając czymś (zwykle twardym) w coś twardego, powodować charakterystyczny odgłos;… … Słownik języka polskiego
włazić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, włazićwłażę, włazićzi, właź {{/stl 8}}– wleźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wlezę, wlezie, wleź, wlazł, wleźli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wchodzić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
z- — (w wyrazach, których tematy rozpoczynają się na samogłoskę lub spółgłoskę dźwięczną, a także na s, sz, h, np. zbieleć, zżąć, zsuwać, zszywać, zheblować) 1. «przedrostek nadający aspekt dokonaności czasownikom niedokonanym, np. zanalizować,… … Słownik języka polskiego
