Cenna zdobycz.
Zdobycz wojenna.
Czatować na zdobycz.
Walczyć o zdobycz.
Imponujące, trwałe zdobycze.
Zdobycze socjalne.
Zdobycze wiedzy, kultury, cywilizacji.
Popularyzować zdobycze naukowe.
Słownik języka polskiego . 2013.
zdobycz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co zostało wzięte przemocą, w walce, zdobyte lub uzyskane w wyniku jakichś starań; łup : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lew ciągnął swoją zdobycz.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Żniwiarz Group — The Żniwiarz Group (Polish: Zgrupowanie Żniwiarz ) a group of conspiracy military units in Żoliborz in Warsaw, Poland, which took part in the Warsaw Uprising of 1944.The group was created in 1942 and included a group of schoolboys of the Prince… … Wikipedia
Żmija Group — The Żmija Group (Polish: Zgrupowanie Żmija ) ( Viper Group ) a group of conspiracy military units of the Sub district II of Żoliborz (of Armia Krajowa) of Armia Krajowa in Żoliborz in Warsaw during the German occupation of Poland. The units took… … Wikipedia
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
czatować — ndk IV, czatowaćtuję, czatowaćtujesz, czatowaćtuj, czatowaćował «czaić się, śledzić z ukrycia; wyczekiwać» Wilk czatuje na zdobycz. Czatować na listonosza … Słownik języka polskiego
czyhać — ndk I, czyhaćam, czyhaćasz, czyhaćają, czyhaćaj, czyhaćał «czatować, czekać na kogoś w ukryciu z zamiarem napaści; czaić się» Czyhać na wroga. Tygrys czyha na zdobycz. przen. a) «zagrażać» Niebezpieczeństwo czyha na bagnach. Śmierć czyha na… … Słownik języka polskiego
dusiciel — m I, DB. a; lm M. e, D. i 1. lm B.=D. rzad. «ten, kto dusi, dławi kogo, co» 2. lm B.=M. zool. dusiciele «Boidae, rodzina węży niejadowitych, zabijających zdobycz przez duszenie jej splotami swego ciała, żyjących głównie w wilgotnych lasach… … Słownik języka polskiego
łowik — m III, DB. a, N. łowikkiem; lm M. i zool. «owad z rodziny o tej samej nazwie, z rzędu muchówek, drapieżny, łowiący zdobycz (owady) w locie; znanych jest kilka tysięcy gatunków, w Polsce około 100 gatunków; w lm rodzina tych owadów; łowikowate» … Słownik języka polskiego
łup — I m IV, D. u, Ms. łuppie; lm M. y «zdobycz wojenna lub pochodząca z rabunku, grabieży» Bogate łupy. Brać, dzielić łupy. ◊ Stać się, paść łupem «stać się czyjąś zdobyczą; stać się pastwą czegoś, paść ofiarą czegoś» ◊ Wydać (się) na łup «wydać… … Słownik języka polskiego
