zeznawać
Look at other dictionaries:
zeznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, zeznawaćznaję, zeznawaćznaje, zeznawaćwaj {{/stl 8}}– zeznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zeznawaćam, zeznawaća, zeznawaćają, zeznawaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} przedstawić, wyznać, wyjawić posiadane wiadomości w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zeznać — dk I, zeznaćam, zeznaćasz, zeznaćają, zeznaćaj, zeznaćał, zeznaćany zeznawać ndk IX, zeznaćznaję, zeznaćznajesz, zeznaćwaj, zeznaćwał, zeznaćwany «wyjawić to, co się wie w danej sprawie zainteresowanym władzom, podać oficjalnie do wiadomości,… … Słownik języka polskiego
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
fałszywie — fałszywieej 1. «niezgodnie z prawdą, kłamliwie; błędnie» Zeznawać, donosić fałszywie. Tłumaczyć, rozumieć coś fałszywie. 2. «obłudnie, nieszczerze» Uśmiechać się fałszywie. 3. «dysonansowo, nieczysto» Brzmieć fałszywie. Grać, śpiewać fałszywie … Słownik języka polskiego
rzeczowo — przysłów. od rzeczowy w zn. 2 Mówić, zeznawać rzeczowo. Stwierdził coś rzeczowo … Słownik języka polskiego
ustnie — «w słowach; za pomocą słów, nie pisma» Ustnie przekazywane podania, legendy. Zeznawać ustnie. Ustnie zawiadomić kogoś o czymś … Słownik języka polskiego
kłamliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} mijając się z prawdą, mówiąc nieprawdę, niezgodnie z rzeczywistością, nieprawdziwie, fałszywie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przedstawić sprawę kłamliwie. Zeznawać kłamliwie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stronniczo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. stronniczy: Stronniczo zeznawać, oceniać, interpretować. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zeznać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zeznawać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
