ziewać

ziewać
ndk I, \ziewaćam, \ziewaćasz, \ziewaćają, \ziewaćaj, \ziewaćał - ziewnąć dk Va, \ziewaćnę, \ziewaćniesz, \ziewaćnij, \ziewaćnął, \ziewaćnęła, \ziewaćnęli, \ziewaćnąwszy
«otworzywszy, zwykle mimowolnie, odruchowo usta (pysk), wciągać powietrze i zatrzymywać je przez chwilę (z powodu senności, znudzenia lub silnej reakcji nerwowej)»

Ziewać szeroko, przeciągle.

pot. Ziewać od ucha do ucha «ziewać otwierając szeroko usta»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • ziewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ziewaćam, ziewaća, ziewaćają {{/stl 8}}– ziewnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ziewaćnę ziewaćnie, ziewaćnij, ziewaćnął, ziewaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} otwierać szeroko usta i wciągać powietrze, zwykle odruchowo,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ziewnąć — → ziewać …   Słownik języka polskiego

  • szeroko — szerzej 1. «na określony wymiar w poprzek» Szeroko na centymetr, na dłoń. 2. «na dużą odległość w poprzek; rozlegle wszerz» Szeroko płynąca rzeka. Szeroko rozstawić nogi. Pas łąk ciągnie się szeroko. ∆ Otworzyć coś, np. bramę, drzwi, okno itp.… …   Słownik języka polskiego

  • ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

  • зевать — зевать; также кричать, громко говорить, плакать , яросл. (Волоцк.), укр. зiвати, русск. цслав. зѣвати, сербохорв. зиjѐвати, зи̏jева̑м, словен. zevati, чеш. zivati, польск. ziewac, в. луж. zywac. Сюда же зиять. Ср. лит. žiovauti зевать , лтш.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • zawołanie — 1. Być na (każde) zawołanie «być zawsze do czyjejś dyspozycji, być zawsze gotowym do świadczenia usług, spełniania życzeń»: Będziesz miał samodzielne stanowisko, wszystko będzie na twojej odpowiedzialności, zawsze to lepsza pozycja niż być tylko… …   Słownik frazeologiczny

  • nuda — ż IV, CMs. nudzie; lm D. nudadów 1. «niemiły stan, niemiłe uczucie spowodowane zwykle bezczynnością, brakiem interesującego zajęcia, brakiem wrażeń, monotonią życia; cecha rzeczy wywołującej taki stan (także w lm w tym samym znaczeniu)»… …   Słownik języka polskiego

  • poziewać — ndk I, poziewaćam, poziewaćasz, poziewaćają, poziewaćaj, poziewaćał «ziewać od czasu do czasu» Znudzony czekaniem poziewał co chwilę …   Słownik języka polskiego

  • zaraźliwie — przysłów. od zaraźliwy. przen. Śmiać się, ziewać zaraźliwie. Zły przykład działał zaraźliwie …   Słownik języka polskiego

  • ziewanie — n I rzecz. od ziewać …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”