zjawisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co da się zaobserwować, postrzec zmysłami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawisko akustyczne, fizyczne, chemiczne. Zjawiska społeczne, gospodarcze. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aglutynacja — ż I, DCMs. aglutynacjacji, blm 1. biol. «zjawisko polegające na skupianiu i zlepianiu się rozproszonych równomiernie w płynnym środowisku komórek» Aglutynacja krwinek, bakterii we krwi. 2. jęz. «zjawisko morfologiczne polegające na dołączaniu… … Słownik języka polskiego
cud — m IV, D. u, Ms. cudzie; lm M. a ( y) 1. «zjawisko, które według wierzeń religijnych nie wynika z praw przyrody, lecz daje się wytłumaczyć tylko interwencją Boga» 2. «rzecz, zjawisko niepospolite, niezwykłe, wywołujące zdumienie, podziw; także… … Słownik języka polskiego
fakt — m IV, D. u, Ms. faktkcie; lm M. y «to, co zaszło lub zachodzi w rzeczywistości; zdarzenie, zjawisko; określony stan rzeczy» Fakt historyczny, naukowy, społeczny. Dziwny, niezwykły fakt. Coś jest faktem dokonanym. Coś stało się faktem. Trzymać się … Słownik języka polskiego
fatamorgana — n ndm a. ż IV, CMs. fatamorgananie, blm 1. «zjawisko optyczne, występujące w pustyniach, na morzu, powstające wskutek załamania i odbicia światła w warstwach powietrza o różnej temperaturze a polegające na złudnym ukazywaniu się w powietrzu… … Słownik języka polskiego
fenomen — m IV, D. u, Ms. fenomennie; lm M. y, D. ów 1. DB. a; lm DB. ów «ktoś nadzwyczajny, niezwykle uzdolniony, utalentowany» Aktorski, śpiewaczy fenomen. 2. «rzadkie, niezwykłe zjawisko; rzecz wyjątkowa, zadziwiająca» Muzealny fenomen. Fenomen natury.… … Słownik języka polskiego
izobaryczny — 1. przym. od izobar. 2. przym. od izobara ∆ Proces izobaryczny, zjawisko izobaryczne «proces, zjawisko zachodzące przy stałym ciśnieniu» … Słownik języka polskiego
izomeria — ż I, DCMs. izomeriarii, blm chem. «zjawisko polegające na występowaniu związków organicznych o jednakowym składzie chemicznym i tym samym ciężarze cząsteczkowym w postaciach różniących się ułożeniem atomów w cząsteczce, a więc własnościami… … Słownik języka polskiego
przyczyna — ż IV, CMs. przyczynanie; lm D. przyczynayn «czynnik wywołujący (w sposób konieczny lub przypadkowy), pośrednio lub bezpośrednio dane zjawisko (zmiany, ruch, czynność) jako swój skutek; powód danego zjawiska; zespół warunków (koniecznych i… … Słownik języka polskiego
załamanie — n I 1. rzecz. od załamać. 2. lm D. załamanieań «miejsce, w którym coś jest zgięte pod pewnym kątem, załamane; zagięcie, załom, wgłębienie» Załamanie tkaniny. Załamania skały. Załamania linii brzegowej. Załamania dachu. ∆ fiz. Załamanie fal… … Słownik języka polskiego
