zmiażdżyć

zmiażdżyć
ndk VIb, \zmiażdżyćdżę, \zmiażdżyćdżysz, zmiażdż, \zmiażdżyćdżył, \zmiażdżyćdżony
«zgnieść, skruszyć, stłuc coś na miazgę, na drobniutkie części»

Zmiażdżyć w zębach orzech.

Czołg zmiażdżył zasieki z drutu.

Przęsło mostu zmiażdżone przez krę.

przen. «pokonać kogoś, zdobyć nad kimś całkowitą przewagę»

Zmiażdżyć dyskutanta celnym argumentem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • zmiażdżyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}miażdżyć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miażdżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, miażdżyćdżę, miażdżyćdży, miażdżyćdżony {{/stl 8}}– zmiażdżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgniatać, rozbijać, tłuc coś na miazgę; kruszyć,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miazga — ż III, CMs. miazgazdze, blm «bezkształtna, spoista masa powstała zwykle na skutek rozbicia, zgniecenia, stłuczenia czegoś» Miazga owocowa. Zbić, rozbić, zgnieść, zgruchotać coś na miazgę. ∆ anat. Miazga zęba a. miazga zębowa «miękka, silnie… …   Słownik języka polskiego

  • nagryźć — dk XI, nagryźćgryzę, nagryźćgryziesz, nagryźćgryź, nagryźćgryzł, nagryźćgryźli, nagryźćgryziony, nagryźćgryzłszy nagryzać ndk I, nagryźćam, nagryźćasz, nagryźćają, nagryźćaj, nagryźćał, nagryźćany 1. częściej ndk «naciskając zębami zgnieść,… …   Słownik języka polskiego

  • natłuc — dk XI, natłuctłukę, natłuctłuczesz, natłuctłucz, natłuctłukł, natłuctłuczony, natłuctłukłszy 1. «tłukąc, wiele czegoś zmiażdżyć, rozkruszyć» Natłuc cynamonu, pieprzu. 2. «tłukąc, wiele czegoś rozbić» Natłuc szyb, szklanek. 3. pot. «zabić wiele… …   Słownik języka polskiego

  • pogruchotać — dk IX, pogruchotaćoczę (pogruchotaćocę), pogruchotaćoczesz (pogruchotaćocesz), pogruchotaćocz, pogruchotaćał, pogruchotaćany «potłuc, zmiażdżyć, rozbić wiele rzeczy lub rozbić coś w wielu miejscach, połamać, poniszczyć» Kry pogruchotały filary… …   Słownik języka polskiego

  • porozcierać — dk I, porozcieraćam, porozcieraćasz, porozcieraćają, porozcieraćaj, porozcieraćał, porozcieraćany 1. «wiele czegoś rozetrzeć, rozmasować» Porozcierali sobie zdrętwiałe nogi. 2. «wiele czegoś (kolejno) utrzeć, zmiażdżyć, rozmazać; porozgniatać»… …   Słownik języka polskiego

  • rozdeptać — dk IX, rozdeptaćpczę (rozdeptaćpcę), rozdeptaćpczesz (rozdeptaćpcesz), rozdeptaćdepcz, rozdeptaćał, rozdeptaćany rozdeptywać ndk VIIIa, rozdeptaćtuję, rozdeptaćtujesz, rozdeptaćtuj, rozdeptaćywał, rozdeptaćywany 1. «depcząc rozgnieść, zmiażdżyć… …   Słownik języka polskiego

  • rozetrzeć — dk XI, rozetrzećtrę, rozetrzećtrzesz, rozetrzećtrzyj, roztarł, roztarty, roztarłszy rozcierać ndk I, rozetrzećam, rozetrzećasz, rozetrzećają, rozetrzećaj, rozetrzećał, rozetrzećany 1. «trąc, ugniatając rozgrzać, usunąć zdrętwienie, uśmierzyć ból… …   Słownik języka polskiego

  • rozgnieść — dk XI, rozgnieśćgniotę, rozgnieśćgnieciesz, rozgnieśćgnieć, rozgnieśćgniótł, rozgnieśćgniotła, rozgnieśćgnietli, rozgnieśćgnieciony, rozgnieśćgniótłszy rozgniatać ndk I, rozgnieśćam, rozgnieśćasz, rozgnieśćają, rozgnieśćaj, rozgnieśćał,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”