- zmieszanie
- n I1. rzecz. od zmieszać.2. «stan zakłopotania, zażenowania»
Starał się ukryć zmieszanie.
Na jego twarzy malowało się zmieszanie.
zmieszanie się rzecz. od zmieszać się.
Słownik języka polskiego . 2013.
zmieszanie
Look at other dictionaries:
zmieszanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zmieszać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczucie zakłopotania, onieśmielenia; stan zażenowania : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
próba — 1. Coś, ktoś (jest) dobrej, wysokiej, najwyższej próby «o czymś, co jest dobrej jakości, co osiągnęło wysoki, najwyższy poziom lub o kimś bardzo wysoko ocenianym»: (...) jest wysokiej próby dziennikarzem, dużo jeździ po świecie, a w tym, co widzi … Słownik frazeologiczny
fleczer — m IV, D. a a. u, Ms. fleczererze; lm M. y med. «materiał stosowany w dentystyce do tymczasowego wypełniania ubytków zębowych, masa plastyczna uzyskiwana przez zmieszanie w odpowiednim stosunku sproszkowanego np. tlenku i siarczku cynku z wodą»… … Słownik języka polskiego
karlsbadzki — przym. od Karlsbad (Karlovy Vary) ∆ farm. Sól karlsbadzka «mieszanina soli otrzymana przez odparowanie wód mineralnych lub przez zmieszanie analogicznych soli mineralnych pochodzących z naturalnych źródeł; zawiera m.in. siarczan sodowy i kwaśny… … Słownik języka polskiego
kłócić — ndk VIa, kłócićcę, kłócićcisz, kłóć, kłócićcił, kłócićcony 1. «doprowadzać do kłótni, niezgody» Kłócić między sobą sąsiadów. 2. reg. «wstrząsać naczyniem z cieczą, powodując jej zmieszanie, gwałtownie mieszać» 3. przestarz. «wprowadzać… … Słownik języka polskiego
konsternacja — ż I, DCMs. konsternacjacji, blm «uczucie zakłopotania, nagłego zaskoczenia; zdumienie, zmieszanie» Wywołać, ukryć konsternację. Zapanowała konsternacja. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
kontaminacja — ż I, DCMs kontaminacjacji; lm D. kontaminacjacji (kontaminacjacyj) 1. «połączenie, powiązanie, zmieszanie różnorodnych czynników w jedną całość» Kontaminacja pojęć, zagadnień. Kontaminacja wątków literackich. 2. jęz. «skrzyżowanie i zespolenie… … Słownik języka polskiego
magnezjowy — przym. od magnezja ∆ Cement magnezjowy «cement otrzymany przez zmieszanie wypalonego magnezytu ze stężonym roztworem chlorku magnezowego; używany do wyrobu ksylolitu, jako kit do metali i szkła oraz jako spoiwo do ściernic» … Słownik języka polskiego
pokryć — dk Xa, pokryćkryję, pokryćkryjesz, pokryćkryj, pokryćkrył, pokryćkryty pokrywać ndk I, pokryćam, pokryćasz, pokryćają, pokryćaj, pokryćał, pokryćany 1. «dać obicie na coś; obić, obszyć powierzchnię czegoś» Pokryć fotel skórą. Pokryć futro… … Słownik języka polskiego
skłócić — dk VIa, skłócićcę, skłócićcisz, skłóć, skłócićcił, skłócićcony skłócać ndk I, skłócićam, skłócićasz, skłócićają, skłócićaj, skłócićał, skłócićany 1. «doprowadzić do kłótni, do niezgody; poróżnić kogoś z kimś» Skłócić ze sobą braci, kolegów, całą… … Słownik języka polskiego
