zwabić

zwabić
dk VIa, \zwabićbię, \zwabićbisz, zwab, \zwabićbił, \zwabićbiony - zwabiać ndk I, \zwabićam, \zwabićasz, \zwabićają, \zwabićaj, \zwabićał, \zwabićany
«ściągnąć, przyciągnąć dokądś wabieniem; przywabić, przynęcić, znęcić»

Zwabić psa gwizdaniem.

Zwabić ptaki ziarnem.

Zwabić kogoś w pułapkę, w zasadzkę.

przen.

Piękne okolice zwabiały turystów.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zwabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwabiaćam, zwabiaća, zwabiaćają, zwabiaćany {{/stl 8}}– zwabić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zwabiaćbię, zwabiaćbi, zwabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wabiąc,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • lep — 1. Brać, wziąć, złapać kogoś na lep, na plewy «kusić, skusić, wabić, zwabić, zwodzić, zwieść kogoś»: Przez wiele lat, zdając sobie sprawę z tego, że wyglądam na słodką kobietkę, starałam się być zasadnicza, ostra i taka, której nie można wziąć na …   Słownik frazeologiczny

  • złapać się — pot. Złapać się na lep, na plewy «dać się skusić, zwabić, zwieść» Złapać się za głowę zob. głowa 59 …   Słownik frazeologiczny

  • lep — m IV, D. u, Ms. leppie; lm M. y «lepka, gęsta substancja syntetyczna lub organiczna; rozsmarowana na paskach papieru, pniach drzew itp. służy do wabienia i łowienia owadów (niekiedy ptaków); także pasek papieru posmarowany taką substancją» Lep na …   Słownik języka polskiego

  • przynęta — ż IV, CMs. przynętaęcie; lm D. przynętaęt «pokarm umieszczony w zastawianych sieciach, na wędkach, w pułapkach itp., w celu zwabienia zwierzyny łownej, ryb, ptaków» Przynęta dla ryb, na ptaki. Łowić ryby na przynętę. ◊ Na przynętę «dla zachęty;… …   Słownik języka polskiego

  • skusić — dk VIa, skuszę, skusisz, skuś, skusićsił, skuszony, skuszeni 1. «kusząc skłonić do czegoś; pociągnąć, zwabić» Skusiła kogoś zabawa, ciekawość. Skusił ją do pójścia na spacer. Licho go skusiło wplątać się w tę sprawę. Co go skusiło tu przyjść! 2.… …   Słownik języka polskiego

  • zanęcić — dk VIa, zanęcićcę, zanęcićcisz, zanęcićęć, zanęcićcił, zanęcićcony zanęcać ndk I, zanęcićam, zanęcićasz, zanęcićają, zanęcićaj, zanęcićał, zanęcićany «zwabić, skusić, zachęcić» Zanęcić ryby chlebem. Zanęcić widzów sensacyjnym tematem filmu. ∆ łow …   Słownik języka polskiego

  • zasadzka — ż III, CMs. zasadzkadzce; lm D. zasadzkadzek 1. «podstępne ukrycie się gdzieś w celu niespodziewanej napaści, działania znienacka, zaczajenie się na kogoś; miejsce, gdzie się ktoś na kogoś zaczaił» Niebezpieczna zasadzka. Urządzać zasadzkę.… …   Słownik języka polskiego

  • zmamić — dk VIa, zmamićmię, zmamićmisz, zmam, zmamićmił, zmamićmiony «zwieść kogoś fałszywymi pozorami, zbałamucić, otumanić; przyciągnąć, zwabić, znęcić» Zmamić kogoś pozorami życzliwości. Zmamić kogoś obietnicą dobrego zarobku …   Słownik języka polskiego

  • znęcić — dk VIa, znęcićcę, znęcićcisz, znęć, znęcićcił, znęcićcony rzad. znęcać ndk I, znęcićam, znęcićasz, znęcićają, znęcićaj, znęcićał, znęcićany «podziałać przyciągająco dzięki swojej atrakcyjności; zwabić, ściągnąć, przynęcić» Znęcić kogoś łatwym… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”